Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 6 czerwca 2023

Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.

Muzyka

Magazyn CCXXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

Lollipop Moment
Michel Meis 4tet
Why Do You Mourn
The End
Averno
Kósmos
Nobody’s Heart
Kasper Tranberg
Undo
Richard Andersson NOR, Hilmar Jensson

więcej »

muzyczne

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Tigeroak
‹Living and Living›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Living and Living
Wykonawca / Kompozytor	Tigeroak
Data wydania	24 lutego 2023
Wydawca	April Records
Nośnik	Winyl
Czas trwania	36:26
Gatunek	jazz, soul
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Anna Prinds Rasmussen, Laurits Steen Møberg, Martine Bak Toldam, Peter Marott, Ditte Warrer Bech, Jakob Marke

Utwory
Winyl1
1) Living and Living	04:41
2) Listening for Noises	04:18
3) Morning Vitamin	04:41
4) People	03:32
5) Reflection	01:35
6) Place of Possibility	04:53
7) I Remember	04:03
8) Eyes Finding Eyes	04:05
9) Deep in the Forest, Part II	04:36

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Uduchowieni młodzi ludzie
[Tigeroak „Living and Living” - recenzja]

Sebastian Chosiński

Anna i Laurits są na tyle młodzi i od niedawna znajdują się na scenie, by nie być zmanierowani. Oby zresztą nigdy nie stali się takimi artystami! W każdym razie w chwili profesjonalnego debiutu – za sprawą albumu „Living and Living” – okazują się być wielką nadzieją dla duńskiego soulu (w większym) i jazzu (w mniejszym stopniu). Choć naprawdę trudno przewidzieć, w jaką stronę podążą w kolejnych latach.

Sebastian Chosiński

Uduchowieni młodzi ludzie
[Tigeroak „Living and Living” - recenzja]

Tigeroak
‹Living and Living›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Living and Living
Wykonawca / Kompozytor	Tigeroak
Data wydania	24 lutego 2023
Wydawca	April Records
Nośnik	Winyl
Czas trwania	36:26
Gatunek	jazz, soul
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Anna Prinds Rasmussen, Laurits Steen Møberg, Martine Bak Toldam, Peter Marott, Ditte Warrer Bech, Jakob Marke

Utwory
Winyl1
1) Living and Living	04:41
2) Listening for Noises	04:18
3) Morning Vitamin	04:41
4) People	03:32
5) Reflection	01:35
6) Place of Possibility	04:53
7) I Remember	04:03
8) Eyes Finding Eyes	04:05
9) Deep in the Forest, Part II	04:36

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Pochodzą z Aarhus w środkowej Danii. Jest ich dwoje; są młodzi i piekielnie zdolni. Na dodatek bardzo kreatywni. Wyglądają jakby w nasze czasy przeniesiono ich żywcem z lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to specjalizowali się w graniu ambitnego synth-popu. Ona to wokalistka Anna Prinds Rasmussen, on – producent i multiinstrumentalista Laurits Steen Møberg. Nazwali się Tigeoak i właśnie świętują ukazanie się debiutanckiego, wydanego przez April Records albumu – „Living and Living”. Albumu, nad którym pracowali przede wszystkim w Londynie, w studiach Abbey Road (tak! tym rozsławionym przez The Beatles) i Angel. Anna zarejestrowała wszystkie ścieżki wokalne (również chórki), natomiast Laurits zagrał na gitarach (solowej i basowej), instrumentach klawiszowych (syntezatorach oraz w jednym utworze na elektrycznym pianinie Rhodesa) i zaprogramował perkusję. Ale to jeszcze nie wszystko; do listy zasług dopisano mu bowiem także tak zwany Sound Design, czyli coś, co często określa się mianem „malowania dźwiękiem”, a jest najczęściej elementem pracy producenta, który tym sposobem stara się dodać muzyce atmosferę, przyciągnąć uwagę słuchacza, wprowadzić go na wyższy stopień doznań artystycznych, a kiedy daje radę, to i zahipnotyzować.

I rzeczywiście: w przypadku „Living and Living” słychać szczególną dbałość o produkcję i powłóczystość brzmienia, o potoczystość narracji i natchnioną eteryczność, która może kojarzyć się z inspiracjami nordyckim folklorem. W rejestracji albumu Annę i Lauritsa wspomogła przede wszystkim grająca na fortepianach (elektrycznym i akustycznym) Martine Bak Toldam (słychać ją w siedmiu na dziewięć utworach), ale w pojedynczych kompozycjach pojawiają się także trębacz Peter Marott (tytułowy „Living and Living”), flecistka Ditte Warrer Bech („People”) oraz perkusista Jakob Marke („I Remember”). Stylistycznie twórczość Tigeroak lokuje się na przecięciu soulu i jazzu z domieszką elektroniki i – za sprawą automatu perkusyjnego – groove’ów hiphopowych. Muzyka ta okazała się na tyle nowatorska, że w ubiegłym roku zespół zaproszono do udziału w przeznaczonym dla młodych artystów koncercie w ramach konkursu The Danish Jazz Competition (występują w nim cztery podmioty, spośród których po trzech rundach zwycięsko wychodzi tylko jeden).

Do tego doszły też oczywiście liczne koncerty i występy telewizyjne. Dość powiedzieć, że o Tigeroak było w ojczyźnie głośno i pewnie w kolejnych latach – po wydaniu debiutu, jak również przygotowywanej już płyty numer dwa – będzie jeszcze głośniej. Co ciekawe, „Living and Living” to płyta utrzymana w ryzach czasowych. W czasach kiedy muzycy wydają krążki trwające po siedemdziesiąt minut, Duńczycy zdecydowali się na skromny format winylowy. Co ma swoje niezaprzeczalne plusy – przede wszystkim taki, że materiał absolutnie nie ma prawa znudzić się. Nawet gdyby nie był porywający. Ale na szczęście jest, na co wpływ ma nie tylko fantastyczny głos Anny, ale również piękne melodie i cała masa „smaczków” brzmieniowych, o które zadbał Laurits.

Otwierający album numer tytułowy daje idealny przedsmak tego, co czeka nas na całej płycie. Od pierwszych sekund rozbrzmiewają subtelne tony pianina Rhodesa i trąbki, w tle zaś pojawia się delikatna gitara. Włączająca się w główny nurt opowieści wokalistka nie dokonuje rewolucji, lecz wpisuje się liryczną narrację, co potwierdzają jeszcze wyśpiewywane przez nią jak mantra słowa: „slowly” i „close your eyes”. Warto więc posłuchać dobrej rady, opuścić powieki i dać się ponieść nastrojowi, popłynąć za głosem i dźwiękami trąbki. Równie nieśpiesznie toczy się oparty na oszczędnym rytmie „Listening for Noises”, w którym fortepian Toldam przydaje kompozycji romantyczności, a syntezatory Møberga efektów w postaci płynącej wody. Nad wszystkim dominuje jednak głos Anny: z jednej strony urzekający poetyckością, z drugiej – dzięki odpowiedniemu „podbiciu” – brzmiący bardzo mocno.

Dużo dzieje się w trzecim w kolejności „Morning Vitamin”: w pierwszej części zapętlony motyw wokalny powtarzany jest z różnym natężeniem, w drugiej – za sprawą hiphopowego rytmu utwór znacząco przyspiesza, by w finale powrócić do nieśpiesznego otwarcia. Prawdziwie soulową, potoczystą opowieść duet serwuje z kolei w „People”, którego smakowitym dodatkiem okazuje się partia fletu. Zamykający stronę A winylowego wydania albumu zamyka instrumentalna miniatura „Reflection”, w której rolę solistki pełni grająca na fortepianie akustycznym Martine; Laurits natomiast, wykorzystując przeróżne efekty, „maluje” tło. W „Place of Possibility” Tigeroak powraca już na właściwe sobie liryczne tory, aczkolwiek od czasu do czasu Møberg zaskakuje mocniejszym akcentem, dorzuca także w formie sampli męskie głosy w tle.

Zlewający się z dźwiękami syntezatorów i efektem wody głos męski (czy samego Lauritsa?) można usłyszeć również na otwarcie „I Remember”. Z czasem dochodzi jeszcze mocny groove i energiczniejszy niż zazwyczaj śpiew Anny. Na finał z kolei rozbrzmiewa rytmiczny fortepian i stanowiący dla niego zabawny kontrast „kwaczący” syntezator. W „Eyes Finding Eyes” – przynajmniej w warstwie instrumentalnej – więcej jest jazzu niż soulu. Ba! Martine pozwala sobie nawet na stonowaną improwizację fortepianową, która pojawia się po jej dialogu z syntezatorem Møberga. Całość wieńczy „Deep in the Forest, Part II” – nietypowy o tyle, że momentami śpiewającej soulowo, a niekiedy swingującej Prinds Rasmussen towarzyszy jedynie gitara Lauritsa (nie licząc oczywiście innych efektów dorzuconych przez niego na etapie postprodukcji).

Podsumowując: to niezwykle piękna, urzekająca melodiami płyta, która zdradza ogromny talent kompozytorski i wykonawczy dwojga młodych artystów z Aarhus. Naprawdę intryguje to, w jaki sposób będzie ewoluować ich twórczość. Bo coś mi się wydaje, że zaskoczą nas jeszcze wielokrotnie.

23 lutego 2023

Skład:
Anna Prinds Rasmussen – śpiew, chórki, muzyka, słowa
Laurits Steen Møberg – gitara elektryczna (1,4,9), gitara basowa (1,3,4,8), fortepian elektryczny (4), syntezatory, programowanie perkusji, „projektowanie dźwięku” (Sound Design), muzyka

oraz
Martine Bak Toldam – fortepian elektryczny (1,3,6,8), fortepian (2,5,7,8)

gościnnie:
Peter Marott – trąbka (1)
Ditte Warrer Bech – flet (4)
Jakob Marke – perkusja (7)

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Poststrukturalne aforyzmy muzyczne
Sebastian Chosiński

6 VI 2023

Pół roku po nagranej przez Chaos Magick płycie „Multiplicities, Vol. 1 – A Repository of Non-Existent Objects” (inspirowanej twórczością francuskiego filozofa Gilles’a Deleuze’a) ukazała się część druga tego projektu. Tym razem patronujący mu John Zorn zaprosił do współpracy nowy, powstały pod auspicjami Tzadik Records, zespół – Incerto (z pianistą Brianem Marsellą i gitarzystą Julianem Lage’em w składzie).

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Dotyk fantastycznego piękna
Sebastian Chosiński

1 VI 2023

Powiedzenie o znalezieniu igły w stogu siana odnosi się do zaistnienia rzeczy niemal niemożliwej. A jednak od czasu do czasu one się wydarzają. Dowodem na to artystyczne spotkanie szwedzkiego klawiszowca Alexa Zethsona z greckim gitarzystą Giannisem Arapisem, które zaowocowało już kilkoma świetnymi płytami. Najnowsza to „Malplacé”, którą sygnuje kwintet Organ Donor.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Zima w mojej głowie
Sebastian Chosiński

30 V 2023

Z tymi supergrupami człowiek prawie nigdy nie wie, czy za chwilę nie zawieszą działalności, ponieważ tworzący je muzycy zajmą się w końcu swoimi codziennymi obowiązkami i macierzystymi formacjami. W przypadku The End na szczęście ta prawidłowość nie dotyczy: Szwed Mats Gustafsson i Norweg Kjetil Møster starają się o to, by co dwa-trzy lata wejść do studia i nagrać nowy krążek. Tym razem jest to album noszący – po raz pierwszy anglojęzyczny – tytuł „Why Do You Mourn”.

więcej »