Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 1 czerwca 2023

Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.
Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?

Muzyka

Magazyn CCXXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

Lollipop Moment
Michel Meis 4tet
Why Do You Mourn
The End
Averno
Kósmos
Nobody’s Heart
Kasper Tranberg
Undo
Richard Andersson NOR, Hilmar Jensson

więcej »

muzyczne

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Motorpsycho
‹The All is One›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	The All is One
Wykonawca / Kompozytor	Motorpsycho
Data wydania	28 sierpnia 2020
Wydawca	Rune Grammofon
Nośnik	CD
Czas trwania	85:38
Gatunek	rock
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Bent Sæther, Hans Magnus Ryan, Tomas Järmyr, Reine Fiske, Lars Horntveth, Ola Kvernberg

Utwory
CD1
1) The All is One	08:50
2) The Same Old Rock [One Must Imagine Sisyphus Happy]	05:18
3) The Magpie	05:35
4) Delusion [The Reign of Humbug]	02:44
5) N.O.X. ∞: I. Circles Around the Sun, Part 1	09:11
6) N.O.X. ∞: II. Ouroboros	08:23
7) N.O.X. ∞: III. Ascension [Strange Loop]	03:37
CD2
1) N.O.X. ∞: IV. Night of Pan	15:33
2) N.O.X. ∞: V. Circles Around the Sun, Part 2	05:54
3) A Little Light	02:18
4) Dreams of Fancy	09:36
5) The Dowser	02:46
6) Like Chrome	05:03

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Tu miejsce na labirynt…: Podróż w nieskończoność
[Motorpsycho „The All is One” - recenzja]

Sebastian Chosiński

Jak wieść gminna niesie, najnowszy krążek Motorpsycho – zatytułowany „The All is One” – to ostatnia część tak zwanej, oczywiście nieoficjalnie, „trylogii Gullvåga” (od nazwiska malarza z Trondheim, który jest autorem okładki). Biorąc pod uwagę, że jest to ponownie wydawnictwo dwupłytowe, wychodzi na to, iż w sumie na całą „trylogię” złożyło się aż pięć pełnowymiarowych albumów wydanych w ciągu trzech lat.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Podróż w nieskończoność
[Motorpsycho „The All is One” - recenzja]

Motorpsycho
‹The All is One›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	The All is One
Wykonawca / Kompozytor	Motorpsycho
Data wydania	28 sierpnia 2020
Wydawca	Rune Grammofon
Nośnik	CD
Czas trwania	85:38
Gatunek	rock
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Bent Sæther, Hans Magnus Ryan, Tomas Järmyr, Reine Fiske, Lars Horntveth, Ola Kvernberg

Utwory
CD1
1) The All is One	08:50
2) The Same Old Rock [One Must Imagine Sisyphus Happy]	05:18
3) The Magpie	05:35
4) Delusion [The Reign of Humbug]	02:44
5) N.O.X. ∞: I. Circles Around the Sun, Part 1	09:11
6) N.O.X. ∞: II. Ouroboros	08:23
7) N.O.X. ∞: III. Ascension [Strange Loop]	03:37
CD2
1) N.O.X. ∞: IV. Night of Pan	15:33
2) N.O.X. ∞: V. Circles Around the Sun, Part 2	05:54
3) A Little Light	02:18
4) Dreams of Fancy	09:36
5) The Dowser	02:46
6) Like Chrome	05:03

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Trzeba przyznać, że mieszkający w Trondheim Håkon Gullvåg (rocznik 1959) ma za co być wdzięcznym zespołowi Motorpsycho. Dotąd znany głównie jako malarz-portrecista i ilustrator książek, wszedł bowiem już na trwałe do historii muzyki rockowej. Od tej pory, choć całkiem możliwe, że za kilka lat niekoniecznie będzie mu to na rękę, wielu ludzi na całym świecie na dźwięk nazwiska Gullvåg będzie zapewne odpowiadać pytaniem retorycznym: „A to nie ten artysta-plastyk, który projektował okładki dla Motorpsycho?”. Z drugiej strony nie można mieć wątpliwości co do tego, że popularność, jaką zyskuje od września 2017 roku, czyli od momentu, kiedy do sprzedaży trafiła płyta „The Tower” – na pewno przekłada się na zainteresowanie jego twórczością malarską i tym samym także na zarobki. Inna sprawa, że obwoluty ostatnich płyt norweskiego tria, które przez lata słynęło raczej z dość – nazwijmy je delikatnie – ascetycznych i mało atrakcyjnych projektów (patrz: „Behind the Sun” bądź „Here Be Monsters”), wreszcie zabłysły pełnym blaskiem.

„Trylogię Gullvåga” wyróżnia jeszcze jedna rzecz: wszystkie trzy płyty (to jest „The Tower”, „The Crucible” i „The All is One”) nagrane zostały przez nowy skład, w którym obok wokalisty, gitarzysty i klawiszowca Hansa Magnusa Ryana oraz basisty Benta Sæthera, znalazł się szwedzki perkusista Tomas Järmyr, który zastąpił na tym miejscu Kennetha Kapstada. Główne race nad najnowszym materiałem trwały od września do listopada ubiegłego roku; tym razem muzycy skorzystali z dwóch studiów: Black Box we francuskim mieście Noyant-la-Gravoyère (w Kraju Loary) oraz Ocean Sound Recordings w Giske (na wschodzie Norwegii). Kiedy całość była już prawie gotowa, co nieco dograno jeszcze w grudniu w należącym do Motorpsycho studiu Kommun’ w Trondheim. Warto podkreślić, że – podobnie jak podczas realizacji poprzednich dwóch odsłon „trylogii” – zaproszono również gości, wśród których znaleźli się sami starzy znajomi, czyli grający na instrumentach dętych Lars Horntveth (Jaga Jazzist, Amgala Temple), skrzypek Ola Kvernberg (Grand General) oraz gitarzysta Reine Fiske (Morte Macabre, Svenska Kaputt, Dungen, Elephant9).

Płyta tradycyjnie wydana została w Norwegii przez Rune Grammofon, w Niemczech (i całej Europie Zachodniej) natomiast – za sprawą Stickman Records. A do sklepów trafiła w ostatni piątek sierpnia, radując tym samym fanów Motorpsycho na całym świecie. Tym bardziej że, tak samo jak „The Tower”, wydawnictwo składa się z dwóch srebrnych krążków, trwających w sumie osiemdziesiąt pięć minut. Sporo! Nawet – nie ma co ukrywać – o jakieś dwadzieścia minut za dużo. Gdyby z trzynastu zawartych na obu albumach kompozycji usunąć ze trzy, może nawet cztery krótsze – można być pewnym, że „The All is One” nic by na tym nie stracił. Nie znaczy to, że muzycy umieścili na płytach utwory słabe; prędzej takie, które niczym szczególnym się na tle pozostałych nie wyróżniają. Z gatunku tych, które po latach świetnie sprawdziłyby się jako bonusy na reedycjach albo wypełniacze składanek z archiwaliami. Ale cóż… otrzymaliśmy „The All is One” w takiej formie – i trzeba się z nią zmierzyć.

Mimo że fizyczne nośniki są dwa, to udostępniony przez zespół materiał można podzielić na trzy części. Pierwszą stanowiłyby cztery początkowe kompozycje (od tytułowej do „Delusion (The Reign of Humbug)”); drugą – pięcioczęściowa suita „N.O.X. ∞” (podzielona między obie płyty); trzecią z kolei – cztery ostatnie utwory (od „A Little Light” do wieńczącego całość „Like Chrome”). Szczerze mówiąc, gdyby trio zrezygnowało z końcówki, miałbym dzisiaj mniej powodów do narzekań. Aczkolwiek utyskiwanie to bierze się raczej z małej niestrawności spowodowanej przejedzeniem, nie zaś z niezadowolenia na jakość obsługi czy samej potrawy. Dość już jednak tych kulinarnych porównań. Przejdźmy do rzeczy! Otwarcie w postaci tytułowego „The All is One” wiele obiecuje. To – chciałoby się rzec – najbardziej klasyczne Motorpsycho, jakie można sobie wymarzyć: psychodeliczne i przestrzenne, energetyczne i pełne rozmachu, podniosłe i melodyjne. Z kapitalnie nałożonymi na siebie ścieżkami wokalnymi oraz elektryzującą solówką gitarową. zaiste, trudno byłoby wyobrazić sobie bardziej udany początek.

W podobnym tonie utrzymany jest „The Same Old Rock (One Must Imagine Sisyphus Happy)”, w którym fragmenty stonowane (vide gitara akustyczna, fortepian) sąsiadują z bardzo dynamicznymi, a do psychodelii wdzierają się wtręty bluesowe (partia gitary elektrycznej). Świetne wrażenie pozostawia po sobie również „The Magpie”, a największa w tym zasługa Hansa Magnusa Ryana i Reinego Fiske, którzy toczą ze sobą fantastyczny dialog gitarowy w starym dobrym stylu znanym z twórczości Wishbone Ash z lat 70. ubiegłego wieku. Za ich sprawą robi się tu także bardzo nostalgicznie. Pewnym jest, że takiego duetu nie powstydziliby się Andy Powell i Ted Turner. Tę część wydawnictwa zamyka wyciszający emocje niespełna trzyminutowy „Delusion (The Reign of Humbug)”, będący de facto solowym popisem Ryana – wokalisty i gitarzysty.

Trwającą ponad czterdzieści minut suitę „N.O.X. ∞” zespół podzielił na pięć „rozdziałów”. Gdyby rozpatrywać ją jako zupełnie odrębną całość – na przykład osobne wydawnictwo – należałoby uznać za jedno z najlepszych dzieł, jakie wyszło spod ręki Motorpsycho w ciągu trzydziestu lat funkcjonowania formacji. To w pełni przemyślana i idealnie skonstruowana opowieść, której klamrą stają się dwie części „Circles Around the Sun”. Pierwsza to z jednej strony niepokojąca, a z drugiej patetyczna psychodeliczna introdukcja, w której brzmienie grupy zostaje wzbogacone o saksofon Larsa Horntvetha i skrzypce Oli Kvernberga. Tło wypełnieją z kolei mellotrony, udanie budujące nastrój i podkreślające bogactwo aranżacyjne. W „Ouroboros” trio (a w zasadzie kwintet) rozpędza się jeszcze bardziej, by nieco wyhamować w „Ascension (Strange Loop)”, który to utwór sprawia wrażenie, jakby Norwegowie podkradli go jakiemuś zespołowi z południowego-zachodu Stanów Zjednoczonych. W tym momencie trzeba sobie, niestety, zrobić przerwę, aby włączyć drugą płytę i w spokoju dosłuchać „N.O.X. ∞” do końca.

A zostały przecież jeszcze dwa „rozdziały”. Najdłuższy, ponad piętnastominutowy „Night of Pan” to swoista suita w suicie. Tyle się w nim dzieje, zarówno w warstwie melodycznej, jak i aranżacyjnej. Z kolei w „Circles Around the Sun, Part 2” grupa pozwala sobie na nieco więcej kombinacji; narracja staje się mniej przewidywalna, jakby muzykom z sekcji rytmicznej, czyli Bentowi Sætherowi i Tomasowi Järmyrowi, załączył się tryb… fusion. I tak naprawdę w tym momencie „The All is One” powinno dobiec końca. Muzycy zdecydowali się jednak dorzucić po „N.O.X. ∞” cztery kolejne numery, z których broni się w zasadzie tylko jeden. Akustyczny „A Little Light”, znaczony smyczkami popowo-psychodeliczny „Dreams of Fancy” oraz balladowy „The Dowser” – owszem, mają swój urok, ale nie mają już takiej siły rażenia, jak wszystkie wcześniejsze kompozycje. Dopiero umieszczony na finał „Like Chrome” (ponownie z gościnnym udziałem Reinego Fiske) poprawia nastrój, choć także wpisuje się w lżejsze oblicze formacji. I żebyśmy się źle nie zrozumieli: te niemal dwadzieścia minut ma w sobie sporo uroku, ale na tle wcześniejszej godziny prezentuje się jak smakowity deser, którego nie ma już gdzie zmieścić.

1 września 2020

Skład:
Hans Magnus Ryan – śpiew, gitara elektryczna, gitara akustyczna, fortepian, syntezator
Bent Sæther – śpiew, gitara basowa, gitara elektryczna, mellotron
Tomas Järmyr – perkusja, instrumenty perkusyjne, śpiew, mellotron

gościnnie:
Reine Fiske – gitara elektryczna, mellotron (1-3,11,13)
Lars Horntveth – gitara elektryczna, saksofon, klarnet (5-9)
Ola Kvernberg – skrzypce (5-9)

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Dotyk fantastycznego piękna
Sebastian Chosiński

1 VI 2023

Powiedzenie o znalezieniu igły w stogu siana odnosi się do zaistnienia rzeczy niemal niemożliwej. A jednak od czasu do czasu one się wydarzają. Dowodem na to artystyczne spotkanie szwedzkiego klawiszowca Alexa Zethsona z greckim gitarzystą Giannisem Arapisem, które zaowocowało już kilkoma świetnymi płytami. Najnowsza to „Malplacé”, którą sygnuje kwintet Organ Donor.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Zima w mojej głowie
Sebastian Chosiński

30 V 2023

Z tymi supergrupami człowiek prawie nigdy nie wie, czy za chwilę nie zawieszą działalności, ponieważ tworzący je muzycy zajmą się w końcu swoimi codziennymi obowiązkami i macierzystymi formacjami. W przypadku The End na szczęście ta prawidłowość nie dotyczy: Szwed Mats Gustafsson i Norweg Kjetil Møster starają się o to, by co dwa-trzy lata wejść do studia i nagrać nowy krążek. Tym razem jest to album noszący – po raz pierwszy anglojęzyczny – tytuł „Why Do You Mourn”.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Przestrzeń do poszukiwań
Sebastian Chosiński

25 V 2023

Są na polskiej scenie jazzowej zespoły, które objawiają się rzadko, ale kiedy już wydają płyty – trudno przejść obok nich obojętnie. Opublikowany cztery lata po debiucie drugi krążek Petera Sextet, na czele którego stoi pianista Dariusz Petera, łączy w sobie wpływy free jazzu z awangardą i muzyką klasyczną. W tym kontekście jego tytuł – „Władza Algorytmów” – należy potraktować jako artystyczną przekorę.

więcej »