Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 9 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Juan Diaz Canales, Juanjo Guarnido
‹Blacksad #3: Czerwona dusza›

Czerwona dusza
EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBlacksad #3: Czerwona dusza
Tytuł oryginalnyÂme rouge
Scenariusz
Data wydania18 czerwca 2007
RysunkiJuanjo Guarnido
PrzekładMaria Mosiewicz
Wydawca Egmont
CyklBlacksad
ISBN978-83-2372-887-0
Format56s. 220×295mm; oprawa twarda
Cena35,—
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Czerwona dusza
Wyszukaj / Kup

Trzy spojrzenia na tom trzeci
[Juan Diaz Canales, Juanjo Guarnido „Blacksad #3: Czerwona dusza” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Czerwona Dusza” – trzeci tom komiksowej serii „Blacksad” już w sprzedaży. Oczekiwanie na ten odcinek było tak duże, że aż troje redaktorów „Esensji” zgłosiło chęć wtrącenia swoich trzech groszy.

Wojciech Gołąbowski, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Robert Wyrzykowski

Trzy spojrzenia na tom trzeci
[Juan Diaz Canales, Juanjo Guarnido „Blacksad #3: Czerwona dusza” - recenzja]

„Czerwona Dusza” – trzeci tom komiksowej serii „Blacksad” już w sprzedaży. Oczekiwanie na ten odcinek było tak duże, że aż troje redaktorów „Esensji” zgłosiło chęć wtrącenia swoich trzech groszy.

Juan Diaz Canales, Juanjo Guarnido
‹Blacksad #3: Czerwona dusza›

Czerwona dusza
EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBlacksad #3: Czerwona dusza
Tytuł oryginalnyÂme rouge
Scenariusz
Data wydania18 czerwca 2007
RysunkiJuanjo Guarnido
PrzekładMaria Mosiewicz
Wydawca Egmont
CyklBlacksad
ISBN978-83-2372-887-0
Format56s. 220×295mm; oprawa twarda
Cena35,—
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Czerwona dusza
Wyszukaj / Kup
Robert Wyrzykowski: Lubię komiksy. Lubię dobrze skonstruowane historie kryminalne, zwłaszcza te w klimacie noir. Lubię bogate odniesienia do rzeczywistości współczesnej lub tej, którą kojarzymy z rozkwitem filmu noir, czyli lat 40. i 50. Wreszcie – mam słabość do zabiegu antropomorfizacji. Dlatego też uwielbiam „Blacksad” jako serię, bo dostaję tutaj wszystko co lubię, w dodatku w wyśmienitej oprawie plastycznej Juanjo Guarnido.
Agnieszka Szady: Nie jestem fanką komiksów. Nie przepadam za kryminałami. Dlaczego w takim razie polubiłam „Blacksada"? Myślę, że w dużej mierze dzięki wspaniałemu rysunkowi – i kreska, i kolor są tu dokładnie takie, jakie lubię: realistyczne i doskonale oddające klimat. Drugim powodem jest wspominana przez Roberta antropomorfizacja – myślę, że gdyby bohaterami komiksu byli ludzie, przeszłabym obok niego obojętnie. Guarnido znakomicie rysuje zwierzęta, podziwiam sposób, w jaki nadaje im indywidualne, „ludzkie” rysy, a jednocześnie precyzyjnie pokazuje, do jakiego gatunku należą – każdy, kto zna się na zoologii, patrząc na nie od razu odróżni wielbłąda od lamy, a pumę od pantery.
Swoją drogą nieustannie bawi mnie to, że ilekroć na scenę wkracza urodziwa… eee… samica, w której kocha się główny bohater, zawsze rysowana jest ona w taki sposób, że wygląda po prostu jak piękna kobieta, której ktoś doczepił kocie uszy i pomalował nos… Zwykle nie ma też śladu po ogonach, nawet wtedy, gdy postaci są zupełnie nagie.
RW: W najnowszym tomie Guarnido zresztą nie schodzi poniżej swojego zwyczajowo wysokiego poziomu, zaś Diaz Canales zdołał napakować fabułę bogactwem odniesień do niespokojnej epoki lat 50. XX wieku. John Blacksad trafia tym razem do kręgu amerykańskich lewicowych intelektualistów. W społeczeństwie unosi się duch atomowej gorączki i panicznego lęku przed komunizmem, a sami intelektualiści zdają się mieć sporo do ukrycia… W tle rozpoznać można zwierzęce odwzorowania autentycznych postaci, takich jak senator Joseph McCarthy czy poeta Allen Ginsberg. Powracają również bohaterowie znani z wcześniejszych tomów – tacy jak komisarz Smirnov i reporter Weekly.
Wojciech Gołąbowski: Blacksad trafia tam głównie przez przypadek. „Pewna obietnica” (widoczna na wyklejce II strony okładki) sprowadza go do Las Vegas. Brak zleceń sprawia, że Blacksad podejmuje się roboty ochroniarza bogatego, ale sympatycznego żółwia Hewitta Mandeline’a – z którym następnie wraca do wielkiego miasta, do galerii sztuki. Tu znajduje ulotkę-zaproszenie na wykład swego starego przyjaciela, komunizującego intelektualisty, Ottona Liebbera… i w tym momencie żółw dziwnie znika z kart opowieści. Blacksad poznaje piękną i znudzoną kocicę, a ta, gdy zaczynają ginąć znajomi, prosi go o odnalezienie zabójcy. Sprawy się komplikują, bo niektórzy bohaterowie (z lewicowego kręgu) okazują się nie być tym, za kogo się ich uważa… Blacksad więc po raz kolejny zmienia swą rolę – to na obrońcę uciśnionych, to na patriotę, to znów – kryminalistę…
ASz: Nie znam historii lat 50. na tyle dobrze, bo rozpoznać nawiązania do konkretnych osób, choć oczywiście skojarzenia z „polowaniem na czarownice” były jasne nawet dla mnie. Natomiast w trakcie lektury kilka razy gubiłam się trochę, kto jest z kim i przeciwko komu (zwłaszcza jeśli chodzi o dalmatyńczyka Gotfielda), a finał sprawił na mnie wrażenie przyspieszonego na siłę, jakby scenarzysta miał do dyspozycji ograniczoną liczbę plansz i zamknięcie istotnych wątków musiał zawrzeć w „komentarzach zza ekranu” wygłaszanych przez Blacksada.
Za to ślicznym uzupełnieniem jednego z wątków jest ilustracja na wyklejce tylnej okładki.
WG: Wydarzenia z lat 50. zostały przedstawione „tradycyjnie”, to jest wedle rozpowszechnionego przez komunistyczną propagandę określenia „polowania na czarownice”. Może irytować powielanie bzdur w narracji, która bądź co bądź jest subiektywnym spojrzeniem głównego bohatera, ale naprawdę wypadałoby, by polski tłumacz w swych obiektywnych przypisach nie plótł o „wyłapywaniu zwykłych obywateli amerykańskich sympatyzujących z komunizmem” przez Podkomisje Śledcze Senatu USA! Zapewne słowa koguciego senatora – podobnie jak drobiazgi graficzne – zostały odtworzone wiernie, niemniej McCarthy i jego komisja zajmowali się wyłącznie śledzeniem wysoko i bardzo wysoko postawionych urzędników państwowych, będących de facto tajnymi agentami Stalina. Stopień infiltracji, a przez to komunizacji państwowości USA w tym okresie był tak wysoki, że można zaryzykować twierdzenie, iż kraj ten był w rzeczywistości sterowany z Moskwy. Nawet udowodnienie zdrady kilku najwyższym urzędnikom nie spowodowało ich dymisji – prezydent, otoczony wiernymi „doradcami”, przeszedł nad tym do porządku dziennego. W komiksie natomiast staliniści zostali tradycyjnie przedstawieni jako niewinne owieczki, szykanowane przez żądnego władzy senatora.
RW: „Czerwona dusza” trzyma dobry poziom serii, chociaż intryga jest może nieco mniej błyskotliwa niż w przypadku części drugiej i nie tak klasycznie „noirowa” jak w odcinku pierwszym. Ponadto nieco irytują pozaczynane i interesująco zapowiadające się wątki, które Canales porzucił, rezygnując z ich rozwijania. Wkradło się też parę uproszczeń fabularnych. Ale pomimo tych wszystkich drobnych uchybień, „Blacksad” to wciąż komiksowa ekstraklasa, warta zakupu i lektury. Toteż jestem na tak i sięgam po tabliczkę z dziewiątką.
ASz: Ode mnie siódemka – za klimat niektórych scen (impreza na plaży, wizyta Ottona w kościele jego ojca) i przede wszystkim za rysunki, a zwłaszcza za to, co dzieje się w tle. Polecam szczególnie scenkę, kiedy Blacksad przechodzi korytarzem uniwersytetu.
WG: A ja nie mogę. Fabuła rozłazi się w szwach, wiele wątków pourywanych, wkurzające, propagandowe ujęcie tematu – cóż z tego, że ilustracje przepiękne, skoro czytać ciężko? Tylko piątka.
Ekstrakt:
RW: 90%
ASz: 70%
WG: 50%
koniec
29 sierpnia 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tło też się liczy
Dagmara Trembicka-Brzozowska

9 VI 2023

Wydana rok temu jako samodzielny album „Zguba” to jedna z wcześniejszych prac Shauna Tana i nie wiem, czy przypadkiem nie najlepiej znana zaraz po „Przybyszu”. U nas pojawia się już po raz drugi – wcześniej, w 2014 roku, Kultura Gniewu wydała ją jako część większego zbioru autora.

więcej »

Au rebours
Marcin Knyszyński

8 VI 2023

Komiksowe adaptacje literatury fantasy sprzed lat nie są zbyt częstym zjawiskiem. Dlatego też warto zwrócić uwagę na komiks „Hawkmoon” imponujący gabarytami i przykuwający wzrok okładką. Magia, futurystyczna fantastyka, historia alternatywna (właściwie przyszłość alternatywna), przygoda, awantura i dużo batalistycznych scen. Brzmi ciekawie.

więcej »

Nie takie zombie straszne
Dagmara Trembicka-Brzozowska

7 VI 2023

Adam Murphy to dość znany brytyjski rysownik, którego kadry i stripy pojawiają się dość często na stronach agregujących „śmieszne obrazki”. W kwestii komiksów per se jego największym dziełem jest seria „Trupie gadki” (czy też w oryginale: „Corpse Talks”), w której prezentuje krótkie formy komediowo-historyczne.

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Szekspir w parku, metro w likwidacji
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Odbicie w lustrze
— Paweł Ciołkiewicz

Esensja czyta dymki: Styczeń 2018 (2)
— Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Każda piękna kobieta musi być kotką
— Agnieszka Szady

Muzyka i maski
— Agnieszka Szady

Blacksad: Lepsze niż ciepłe bułeczki
— Artur Długosz

Krótko o komiksach: Styczeń 2002
— Marcin Herman, Paweł Nurzyński

Tegoż autora

Kolorowy zawrót głowy
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Skażona utopia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Niejednoznaczny kot
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Harry Potter? Narnia? Mozart!
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Łowcy łowców potworów
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Mogiła i Pozgonny na tropie
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Lutnią w łeb, albo magia, miecz i rodzina
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

700 twarzy Greya, czyli Lublin się nie poddaje
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ryzykowny pomysł za sto punktów
— Wojciech Gołąbowski

Coperdzikon
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.