Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXIX

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

  • Dr Jekyll & Mr Hyde (wyd.III)
    Stefan Weinfeld; Marek Szyszko
  • Vasco. Księga 7
    Gilles Chaillet
  • Pan Wtorek Popielcowy
    Éric Liberge
  • Black Beard
    Jean-Yves Delitte
  • Relax #43 (PolishComicArt)
    Grant Morrison, Gardner Fox, Mikołaj Graniak, Gerard Way, Karol Weber, Artur Grzenda, Jakub Kijuc; Jacek Skrzydlewski, Wojciech Cichoń, Artur Biernacki, Łukasz Zabdyr, Andrzej Graniak, Paweł Bartosiak, Sławomir Kiełbus, Mariusz Moroz, Gedeon, Zbigniew Larwa, Jakub Kijuc, Darick Robertson, Alfonso Font, Joe Kubert, Frank Frazetta, Freddie E. Williams II
  • Kroniki ze Stambułu #01
    Ersin Karabulut
  • Relax #43 (Labrum)
    Bernie Wrightson, Przemysław Soroka, Bartosz Zaskórski, Philippe Druillet, François Rivière, André Franquin, Caza, Bartosz Minkiewicz, Daniel Chmielewski, Jimmy Stamp, Mark Russell, Janek Koza, Daniel Odija; Wojciech Stefaniec, Bernie Wrightson, Debora Santos, Bartosz Zaskórski, Przemysław Dedelis, Yanick Paquette, Caza, Philippe Druillet, Daniel Chmielewski, André Franquin, Janek Koza, Bartosz Minkiewicz, Andreas Martens
  • Wdówka #1
    Igor Barańko
więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Alan Moore, Kevin O`Neill
‹Liga Niezwykłych Dżentelmenów - XX stulecie›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLiga Niezwykłych Dżentelmenów - XX stulecie
Scenariusz
Data wydania4 grudnia 2019
RysunkiKevin O`Neill
PrzekładPaulina Braiter
Wydawca Egmont
CyklLiga Niezwykłych Dżentelmenów
ISBN9788328197121
Format256s. 170x260mm
Cena89,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Extraordinary Moore: Do trzech razy sztuka
[Alan Moore, Kevin O`Neill „Liga Niezwykłych Dżentelmenów - XX stulecie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trzeci tom „Ligi niezwykłych dżentelmenów” zatytułowany „Czarne akta” przeniósł nas z końca dziewiętnastego wieku w przyszłość odległą o dokładnie sześćdziesiąt lat. Alan Moore poszerzył w nim bardzo mocno wykreowane przez siebie uniwersum, konsekwentnie trzymając się narzuconych sobie zasad. Czwarty tom „Ligi…”, „Stulecie”, to dalsza ekspansja tegoż świata i kolejne zabawy popkulturową spuścizną.

Marcin Knyszyński

Extraordinary Moore: Do trzech razy sztuka
[Alan Moore, Kevin O`Neill „Liga Niezwykłych Dżentelmenów - XX stulecie” - recenzja]

Trzeci tom „Ligi niezwykłych dżentelmenów” zatytułowany „Czarne akta” przeniósł nas z końca dziewiętnastego wieku w przyszłość odległą o dokładnie sześćdziesiąt lat. Alan Moore poszerzył w nim bardzo mocno wykreowane przez siebie uniwersum, konsekwentnie trzymając się narzuconych sobie zasad. Czwarty tom „Ligi…”, „Stulecie”, to dalsza ekspansja tegoż świata i kolejne zabawy popkulturową spuścizną.

Alan Moore, Kevin O`Neill
‹Liga Niezwykłych Dżentelmenów - XX stulecie›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLiga Niezwykłych Dżentelmenów - XX stulecie
Scenariusz
Data wydania4 grudnia 2019
RysunkiKevin O`Neill
PrzekładPaulina Braiter
Wydawca Egmont
CyklLiga Niezwykłych Dżentelmenów
ISBN9788328197121
Format256s. 170x260mm
Cena89,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Zaczynamy w roku 1910 – od ataku „Marsjan” minęło dwanaście lat. Liga niezwykłych dżentelmenów nadal pracuje dla brytyjskiego wywiadu i liczy sobie pięciu członków. Dwójkę znamy dobrze z poprzednich tomów – Mina Murray i „odmłodzony” Allan Quatermain trzymają w ryzach trójkę mniej doświadczonych i bardziej lekkomyślnych kolegów. Wszyscy pochodzą oczywiście z angielskiej literatury przełomu wieków – okultystyczny detektyw Thomas Carnacki, włamywacz dżentelmen Anthony Raffles i liczący już sobie kilka tysięcy lat, zmiennopłciowy Orlando z kart powieści Virginii Woolf. Straszliwy kult, dowodzony przez enigmatycznego Olivera Haddo, chce sprowadzić na Ziemię Antychrysta – „Księżycowe dziecko”, za którym ma nadejść apokalipsa. Tymczasem na „Tajemniczej wyspie” umiera Kapitan Nemo i rozpaczliwie potrzebuje kogoś na swoje miejsce – kogoś, kto dalej będzie dowodził Nautilusem. Jest jego córka, ale czy zechce kontynuować dzieło ojca?
Wydarzenia roku 1910, tragiczne w swych skutkach i sugerujące, że nie wszystko jest tym, czym się z początku wydawało, zapowiadały jednoznacznie, że kultyści Olivera Haddo dadzą jeszcze znać o sobie. Sześć dekad później, w roku wielkiego koncertu „The Purple Orchestra” w Hyde Parku (tak właśnie – nie żadnych Rolling Stonesów!), w atmosferze wielkiego wyczekiwania na ostateczne przyjście Ery Wodnika, w oparach psychodelików i wolnej miłości, Liga niezwykłych dżentelmenów wraca do akcji. Minęło jedenaście lat od zuchwałej kradzieży „Czarnych akt” – Mina Murray i jej towarzysze nie działają już pod egidą MI6, lecz zostają wynajęci przez… maga Prospero, którego pamiętamy z Płomienistego Świata w „Czarnych aktach”. Oliver Haddo nadal planuje apokalipsę – kto go powstrzyma?
Czterdzieści lat później, w roku 2009, Liga już nie istnieje. Orlando, który spędził ostanie lata pod postacią młodego mężczyzny na frontach Bliskiego Wschodu, wraca do Londynu i spotyka Prospero. Ten mówi mu, że zawalili po całości – Antychryst przybył na Ziemię i lada chwila sprowadzi zagładę. Orlando rusza na poszukiwania zaginionych członków Ligi, aby razem z nimi udać się na „peron numer dziewięć i trzy czwarte”. Tam bowiem wiedzie trop Antychrysta, który prawdopodobnie ma znamię w kształcie błyskawicy, duże okulary i spędził ostatnie lata na jakimś podejrzanym magicznym uniwersytecie.
„Stulecie” proponuję czytać dwa razy. Pierwszy raz „dla akcji”, czyli po prostu, aby wziąć udział w przygodzie i zobaczyć „jak to się wszystko skończy”. Drugie czytanie będzie już o wiele większym wyzwaniem. Pierwsze dwa tomy „Ligi niezwykłych dżentelmenów” zaprezentowały kilka postaci wiktoriańskiej literatury i strawestowały w kilkunastu miejscach co nieco – ale z umiarem. „Czarne akta” nawiązywały do kultury popularnej już bardzo mocno – ale wszystko zawarły w samych „aktach”, czyli najróżniejszych materiałach czytanych przez głównych bohaterów. „Stulecie” robi podobnie, tylko „bardziej” – powtarza to, co było w poprzednim tomie, dorzuca gigantyczną (naprawdę oszałamiającą) ilość nawiązań i wszystko umieszcza (uwaga!) w samej fabule trzech spójnych, ściśle z sobą połączonych opowieści. Na każdej stronie coś znajdziemy, na co drugim obrazku mamy „easter egga” i inteligentne niespodzianki „wplecione” w tło – w sieci natknąłem się na kilka stron, które szczegółowo analizują „Stulecie” kadr po kadrze i dokładnie dokumentują każdy przypadek przerobienia przez Moore’a na własną modłę jakiegoś elementu popkultury.
Czego mu tu nie znajdziemy – pulpowe opowieści (H. Ridera Haggarda, W. H. Hodgsona, Wirginii Woolf); legendy arturiańskie, pisma i opowiastki Aleistera Crowleya, opowiedzianą po raz kolejny (po „Prosto z piekła”) historię Kuby Rozpruwacza; „Operę za trzy grosze”; powieści kumpli Moore’a z lat sześćdziesiątych; brytyjskie filmy i seriale kryminalne; „Dziecko Rosemary”, „Rewolwer i melonik”, „Mary Poppins” i oczywiście „Harry’ego Pottera”; pisma Antona Szandora LaVeya; muzykę Stonesów i dziesiątki (dosłownie) przeróbek i nowych wersji najróżniejszych „elementów świata” lat 1910, 1969 i 2009.
Czytanie takiego komiksu i próba wychwycenia jak największej ilości nawiązań do kultury popularnej jest tak właściwie ciężką, fizyczną pracą. Trzyaktowa opowieść Moore’a nie jest tak płynna narracyjnie jak dwa pierwsze tomy, mamy tu trochę dziwnych rozwiązań fabularnych i urwanych wątków – wszystko przez to, że to liczba założonych odniesień podyktowała taką a nie inną strukturę „Stulecia”. Ale, mimo wszystko, sprawdza się to całkiem dobrze, choć mamy wrażenie, że (znowu!) członkowie Ligi są w „Stuleciu” tylko statystami, a nie aktywnymi uczestnikami wydarzeń. Oni zupełnie nie radzą sobie ze swoim zadaniem – to, że kult Haddo nie cały czas nie wywołał apokalipsy zawdzięczają bardziej nieoczekiwanym splotom okoliczności, niż własnemu działaniu. Tak po prawdzie, gdyby Liga nie istniała, wydarzenia na świecie nie potoczyłyby się w jakimś diametralnie odmiennym kierunku. Mina, Allan i cała ich kompania są pionkami, którymi steruje Historia i nie mają oni żadnego praktycznego wpływu na swoją „władczynię”. Nie jest to minusem – są to świadomie podjęte założenia „Stulecia”. Akceptujemy lub nie. I tyle.
Rysuje oczywiście niezastąpiony Kevin O’Neill, który świetnie radzi sobie z każdym karkołomnym wyzwaniem, jakie przygotował dla niego Alan Moore. Lekko karykaturalny styl O’Neilla znamy – „Ligi niezwykłych dżentelmenów” nie powinien rysować nikt inny. To musi być właśnie pastisz, umowna i jawnie parodystyczna kreska. A w następnym odcinku zostawimy „Ligę…” i zobaczymy co działo się u Kapitana Nemo i jego córki.
koniec
27 października 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Stworzyć coś godnego uwagi
Paweł Ciołkiewicz

24 IX 2023

Poza nowym wydaniem komiksu „Ye” Guilherme Petreki wydawnictwo Mandioca proponuje w tym roku jeszcze jedno dzieło tego twórcy. Tym razem jest to współtworzona z Tiago Minamisawą, osadzona w magicznych, japońskich realiach opowieść o niewidomej, wędrownej mistrzyni gry na shamisenie.

więcej »

Wojna sprzyja przedsiębiorczym
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

23 IX 2023

Każdy kraj ma swojego szemranego bohatera, takiego, który nie działał zgodnie z prawem, a jednak poprzez utrwalenie wizerunku w popkulturze w jakiś sposób jest darzony szacunkiem czy wręcz sympatią. W Stanach jest to Al Capone, u nas Łukasz „Tasiemka” Siemiątkowski, a we Francji Joseph Joanovici, o którym opowiada komiksowa miniseria „Pewnego razu we Francji”.

więcej »

Sporo obietnic
Marcin Knyszyński

22 IX 2023

Drugi z trzech tomów zbiorczych serii „Czarny Młot. Odrodzenie” jest przykładem na to, że fantazja autora czasem ponosi zbyt mocno, a chęć uczynienia swego działa dziwnym i niejednoznacznym powinna mieć chyba jakieś granice. Jeff Lemire chciał niewątpliwie dobrze, ale tym razem wystawił czytelniczą cierpliwość na próbę.

więcej »

Polecamy

Nowe status quo

Niekoniecznie jasno pisane:

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Bezlitosna fantazja
— Marcin Knyszyński

A jednak potknięcie
— Marcin Knyszyński

Pastisz pełen ambicji
— Marcin Knyszyński

Wojna światów w obrazkach
— Marcin Knyszyński

Wiktoriańska Liga Sprawiedliwości
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Sporo obietnic
— Marcin Knyszyński

Heist comic
— Marcin Knyszyński

Niekoniecznie jasno pisane: Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Wrzesień 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Cztery osobowości są, ale piątej klepki brak
— Marcin Knyszyński

Herosi z lamusa
— Marcin Knyszyński

Niekoniecznie jasno pisane: Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Po komiks marsz: Sierpień 2023
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Dziwne fikcje: Zapomniane eony, nieskończone przestrzenie, bluźniercze abominacje
— Marcin Knyszyński

Rzeczywistość to kwestia języka
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.