Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXIX

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

  • Dr Jekyll & Mr Hyde (wyd.III)
    Stefan Weinfeld; Marek Szyszko
  • Vasco. Księga 7
    Gilles Chaillet
  • Pan Wtorek Popielcowy
    Éric Liberge
  • Black Beard
    Jean-Yves Delitte
  • Relax #43 (PolishComicArt)
    Grant Morrison, Gardner Fox, Mikołaj Graniak, Gerard Way, Karol Weber, Artur Grzenda, Jakub Kijuc; Jacek Skrzydlewski, Wojciech Cichoń, Artur Biernacki, Łukasz Zabdyr, Andrzej Graniak, Paweł Bartosiak, Sławomir Kiełbus, Mariusz Moroz, Gedeon, Zbigniew Larwa, Jakub Kijuc, Darick Robertson, Alfonso Font, Joe Kubert, Frank Frazetta, Freddie E. Williams II
  • Kroniki ze Stambułu #01
    Ersin Karabulut
  • Relax #43 (Labrum)
    Bernie Wrightson, Przemysław Soroka, Bartosz Zaskórski, Philippe Druillet, François Rivière, André Franquin, Caza, Bartosz Minkiewicz, Daniel Chmielewski, Jimmy Stamp, Mark Russell, Janek Koza, Daniel Odija; Wojciech Stefaniec, Bernie Wrightson, Debora Santos, Bartosz Zaskórski, Przemysław Dedelis, Yanick Paquette, Caza, Philippe Druillet, Daniel Chmielewski, André Franquin, Janek Koza, Bartosz Minkiewicz, Andreas Martens
  • Wdówka #1
    Igor Barańko
więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Dougie Braithwaite, Steve Dillon, Garth Ennis
‹Marvel Knights. Punisher #1›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMarvel Knights. Punisher #1
Scenariusz
Data wydania29 września 2021
RysunkiDougie Braithwaite, Steve Dillon
PrzekładMarek Starosta
Wydawca Egmont
CyklMarvel Knights. Punisher, Punisher
ISBN9788328152052
Format456s. 170x260mm
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

„MAX” ale na wesoło
[Dougie Braithwaite, Steve Dillon, Garth Ennis „Marvel Knights. Punisher #1” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Przy okazji pierwszego tomu „Punisher MAX” od Egmontu wspomniałem o pewnej inicjatywie Marvela z roku 1998. „Marvel Knights”, forpoczta imprintu „MAX”, nowa linia wydawnicza, której głównym zadaniem był dryf ku o wiele bardziej poważnym i wymagającym fabułom, przedstawiła wybranych bohaterów Marvela w nieco innym, dojrzalszym wydaniu. Między innymi Punishera – oto przybywają Garth Ennis i Steve Dillon, niesieni falą sukcesu „Kaznodziei”. Zadanie: odbudować popularność Franka Castle’a.

Marcin Knyszyński

„MAX” ale na wesoło
[Dougie Braithwaite, Steve Dillon, Garth Ennis „Marvel Knights. Punisher #1” - recenzja]

Przy okazji pierwszego tomu „Punisher MAX” od Egmontu wspomniałem o pewnej inicjatywie Marvela z roku 1998. „Marvel Knights”, forpoczta imprintu „MAX”, nowa linia wydawnicza, której głównym zadaniem był dryf ku o wiele bardziej poważnym i wymagającym fabułom, przedstawiła wybranych bohaterów Marvela w nieco innym, dojrzalszym wydaniu. Między innymi Punishera – oto przybywają Garth Ennis i Steve Dillon, niesieni falą sukcesu „Kaznodziei”. Zadanie: odbudować popularność Franka Castle’a.

Dougie Braithwaite, Steve Dillon, Garth Ennis
‹Marvel Knights. Punisher #1›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMarvel Knights. Punisher #1
Scenariusz
Data wydania29 września 2021
RysunkiDougie Braithwaite, Steve Dillon
PrzekładMarek Starosta
Wydawca Egmont
CyklMarvel Knights. Punisher, Punisher
ISBN9788328152052
Format456s. 170x260mm
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W ramach przedsięwzięcia „Marvel Knights” powstały aż trzy serie z Pogromcą. Na samym początku działalności imprintu wydano króciutką (tak właściwie to już czwartą, jeśli chodzi o postać „Punishera”), czteroodcinkową serię autorstwa Toma Sniegoskiego, ilustrowaną przez samego Berniego Wrightsona – „The Punisher. Purgatory”. Ale niestety nie zawojowała ona rynku i została anulowana. Dopiero po piętnastu miesiącach, w kwietniu 2000 roku, wyszedł pierwszy odcinek serii piątej, zatytułowany „Welcome back, Frank”. I to właśnie od niego rozpoczyna się pierwszy zbiorczy tom „Marvel Knights. The Punisher” wydany we wrześniu nakładem Egmontu. Znajdziemy tu wszystkie dwanaście odcinków wzmiankowanej serii piątej, pierwsze pięć serii szóstej i pojedynczy one-shot o dość zabawnym tytule (ale o tym za chwilę). Materiału w serii szóstej jest dużo – starczy jeszcze na dwa grube, kilkunastoodcinkowe tomy. Zaraz po nich, w marcu 2004 roku, rozpoczęła się inicjatywa „MAX” – ale to już znamy.
Co zatem znajdziemy w pierwszym tomie „Punishera” z „Marvel Knights”? Co porabia Frank Castle? Jednym z założeń nowego imprintu było swobodne podejście to tak zwanej „ciągłości fabularnej Marvela”, a więc o wiele większa swoboda twórcza. Frank Castle wraca po długiej nieobecności do swego „ukochanego” Nowego Jorku. Jest sam, bez swojego asystenta o ksywie „Micro” i bez dostępu do najnowocześniejszej technologii wywiadowczej i broni. Typowy „old school” – przybrane nazwisko (John Smith), małe mieszkanie w podłej dzielnicy i niewielki schowek na broń. Frank zaczyna od mafijnej rodziny Gnuccich, w której twardą ręką rządzi „Mateczka” – bezlitosna, odrażająca, wiedźmowata matrona. Wojna z mafią wywołuje falę uderzeniową, odczuwalną wszędzie dookoła – nowojorska policja, kibicująca po cichu Punisherowi, rozpoczyna własne „śledztwo”, na czele którego postawiony zostaje figurant, pośmiewisko posterunku i największy pechowiec świata. Pogromca inspiruje również innych samozwańczych stróżów prawa – między innymi irlandzkiego, katolickiego księdza rozgrzeszającego spowiedników siekierą.
Seria szósta, której pięć pierwszych odcinków znajdziemy w omawianym dziś albumie, jest tak naprawdę bezpośrednią kontynuacją poprzedniczki. Garth Ennis i Steve Dillon zabierają nas na wyspę Grand Nixon, gdzie swoje mini-państewko założył oszalały generał Kriegkopf dowodzący małą armią. Punisher jak zwykle – sam przeciw wszystkim! A na koniec przeczytamy pojedynczy zeszyt o dość dziwnym tytule „Punisher zabija uniwersum Marvela”, napisany w 1995 roku przez Gartha Ennisa i zilustrowany przez Douga Braithwaite’a. Wtedy przeszedł bez echa – kilka lat później, gdy „Marvel Knights. Punisher” zaczął się świetnie sprzedawać, przypomniano sobie o nim. Co to takiego? No, dosłownie to, co w tytule – Frank Castle mści się na marvelowskich herosach. To oni rozpętali bijatykę w Central Parku, podczas której zginęła żona Franka i ich dzieci. Tak, to nie pomyłka – to właśnie miało miejsce w tej alternatywnej wersji uniwersum Marvela. Bardzo fajny, oryginalny pomysł – ale to jednak para Ennis/Dillon dostarczyli nam to, co najlepsze.
Trudno nie porównywać „Marvel Knights” do późniejszego „MAX” – obydwie wersje „Punishera” wyszły spod pióra Gartha Ennisa. W „MAX” był sześćdziesięciolatkiem – zmęczonym, smutnym i dochodzącym do przerażającej prawdy o swojej naturze, starszym panem. „MAX” pisany był ze skrajną powagą, nie było tu miejsca na gagi, żarty i lekką, rozrywkową fabułę. W „Marvel Knights” jest inaczej. Frank jest dopiero po trzydziestce, jeszcze nie ma problemów psychicznych – ma za to werwę, energię i zabija przestępców z wyboru, a nie dlatego, że nie widzi innego sposobu na życie. „Marvel Knights” to po prostu komiks bardzo zabawny, prosty, zdecydowanie rozrywkowy – to parodia „MAX” powstała wcześniej niż parodiowany materiał! Tu jest wszystko powiedziane wprost, kawa wyłożona na ławę – bez jakiejś wielkiej narracyjnej głębi i niejednoznaczności. Sam Ennis powiedział kiedyś, że pisał ten komiks nie dla analizy zbrodni, społecznych nierówności, czy „brania spraw w swoje ręce, gdy zawodzi prawo i porządek”. Ennis zrobił to dla rozrywki, humoru, eskapizmu i jaj! – tak jakby chciał zaznaczyć, że to wszystko nie dzieje się naprawdę, to tylko kartki papieru z obrazkami.
Tylko, że na szczęście dla czytelnika, postacie, pojawiające się na tych pomalowanych i zarysowanych kartkach, wcale papierowe nie są. Ennis wykreował mnóstwo ciekawych, zabawnych i charakterystycznych postaci, które narysował Steve Dillon, koleś umiejący przedstawić tylko jedną twarz. Tylko wiecie – to jest Dillon od „Hellblazera” i „Kaznodziei”, to jego charakterystyczna (i najlepsza!) cecha. Poznajemy trójkę sąsiadów Franka (wróć – Johna) z klatki schodowej; głupkowatego i wyśmiewanego na własne życzenie detektywa tropiącego Punishera; jego partnerkę, przebojową i seksowną babkę, która musi aresztować mafijną rodzinę; no i Mateczkę Gnucci, wiedźmę z najgorszych koszmarów (i chyba trochę mokrych snów) Ennisa. Jest trójka naśladowców Pogromcy – komunista, faszysta i religijny fanatyk – a każdy zabawniejszy i bardziej przerysowany od poprzedniego. Mamy w końcu generała Kriegkopfa, będącego proto–Zacharowem z „MAX”, no i jest „Rusek”. To jest dopiero po ennisowemu karykaturalna postać! To taki „wstęp do Barrakudy” z „MAX” – tylko, że wyposażony w dziesięciokrotnie mniejszą inteligencję i (co może wydawać się niewiarygodne) jeszcze większą siłę. No ale Ruska musicie sami zobaczyć i ocenić – Ennis przegina pałę w jego przypadku bardzo mocno, nawet biorą pod uwagę swoje dotychczasowe „standardy”. Kurczę, jest nawet świętoszkowaty Daredevil i Spider-Man nie potrafiący milczeć dłużej niż parę sekund!
Punisher mówi, że świat pełen jest wielkich słów, takich jak „cywilizacja”, „resocjalizacja”, i „sprawiedliwość”. To same kłamstwa, choć na ogół działają. Ale w tych momentach, kiedy przestają, wkracza on, cały na czarno, ze spluwą wielkości niego samego i zaprowadza własne prawa i porządki. Ennis jednak cały czas podkreśla – to działa tylko w komiksie. Naprawdę nie sposób tego nie zauważyć. Przed nami dwa kolejne grube tomy „Marvel Knights. Punisher” – mam nadzieję je przeczytać w 2022 roku.
koniec
15 października 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Wojna sprzyja przedsiębiorczym
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

23 IX 2023

Każdy kraj ma swojego szemranego bohatera, takiego, który nie działał zgodnie z prawem, a jednak poprzez utrwalenie wizerunku w popkulturze w jakiś sposób jest darzony szacunkiem czy wręcz sympatią. W Stanach jest to Al Capone, u nas Łukasz „Tasiemka” Siemiątkowski, a we Francji Joseph Joanovici, o którym opowiada komiksowa miniseria „Pewnego razu we Francji”.

więcej »

Sporo obietnic
Marcin Knyszyński

22 IX 2023

Drugi z trzech tomów zbiorczych serii „Czarny Młot. Odrodzenie” jest przykładem na to, że fantazja autora czasem ponosi zbyt mocno, a chęć uczynienia swego działa dziwnym i niejednoznacznym powinna mieć chyba jakieś granice. Jeff Lemire chciał niewątpliwie dobrze, ale tym razem wystawił czytelniczą cierpliwość na próbę.

więcej »

Krótko o komiksach: NieZjawiskowy spadek formy
Wojciech Gołąbowski

21 IX 2023

Na trzeci zeszyt z cyklu „Nieustraszeni Łowcy Strachów” czekałem niecierpliwie. Nie powiem, że nie było warto, ale jednak „Zjawa z jeziora Tikitaka” nieco rozczarowuje.

więcej »

Polecamy

Nowe status quo

Niekoniecznie jasno pisane:

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Okultysta z sąsiedztwa
— Andrzej Goryl

Inwazja prosto z piekła
— Marcin Knyszyński

Powrót z martwych
— Marcin Knyszyński

„John Smith”. Aha.
— Marcin Knyszyński

Po bandzie
— Marcin Knyszyński

Powrót do domu
— Marcin Knyszyński

Demon na tronie z czaszek
— Marcin Knyszyński

Zacne sędziowskie archiwa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

To nie jest kraj dla starego Punishera
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Rozliczenia
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Sporo obietnic
— Marcin Knyszyński

Heist comic
— Marcin Knyszyński

Cztery osobowości są, ale piątej klepki brak
— Marcin Knyszyński

Herosi z lamusa
— Marcin Knyszyński

Rzeczywistość to kwestia języka
— Marcin Knyszyński

Cisza przed burzą
— Marcin Knyszyński

Za gęsto
— Marcin Knyszyński

Indiana Catalano
— Marcin Knyszyński

Niewidzialny wróg
— Marcin Knyszyński

JLA wita wiek XXI
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.