Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXIX

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

  • Dr Jekyll & Mr Hyde (wyd.III)
    Stefan Weinfeld; Marek Szyszko
  • Vasco. Księga 7
    Gilles Chaillet
  • Pan Wtorek Popielcowy
    Éric Liberge
  • Black Beard
    Jean-Yves Delitte
  • Relax #43 (PolishComicArt)
    Grant Morrison, Gardner Fox, Mikołaj Graniak, Gerard Way, Karol Weber, Artur Grzenda, Jakub Kijuc; Jacek Skrzydlewski, Wojciech Cichoń, Artur Biernacki, Łukasz Zabdyr, Andrzej Graniak, Paweł Bartosiak, Sławomir Kiełbus, Mariusz Moroz, Gedeon, Zbigniew Larwa, Jakub Kijuc, Darick Robertson, Alfonso Font, Joe Kubert, Frank Frazetta, Freddie E. Williams II
  • Kroniki ze Stambułu #01
    Ersin Karabulut
  • Relax #43 (Labrum)
    Bernie Wrightson, Przemysław Soroka, Bartosz Zaskórski, Philippe Druillet, François Rivière, André Franquin, Caza, Bartosz Minkiewicz, Daniel Chmielewski, Jimmy Stamp, Mark Russell, Janek Koza, Daniel Odija; Wojciech Stefaniec, Bernie Wrightson, Debora Santos, Bartosz Zaskórski, Przemysław Dedelis, Yanick Paquette, Caza, Philippe Druillet, Daniel Chmielewski, André Franquin, Janek Koza, Bartosz Minkiewicz, Andreas Martens
  • Wdówka #1
    Igor Barańko
więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Doug Braithwaite, Jim Krueger, Alex Ross
‹Sprawiedliwość›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSprawiedliwość
Tytuł oryginalnyJustice
Scenariusz
Data wydaniamaj 2015
RysunkiDoug Braithwaite, Alex Ross
PrzekładTomasz Sidorkiewicz
Wydawca Mucha Comics
ISBN978-83-61319-55-9
Formatoprawa twarda z obwolutą
Cena169,00
Gatuneksuperhero
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Sprawiedliwość musi być po naszej stronie
[Doug Braithwaite, Jim Krueger, Alex Ross „Sprawiedliwość” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Po lekturze „Sprawiedliwości” można odnieść wrażenie, że dla autorów tego dzieła tworzenie komiksów superbohaterskich nie jest kwestią życia i śmierci. Jest czymś znacznie ważniejszym. Dzieło Alexa Rossa, Jima Kruegera i Douga Braithwaite’a to prawie 500 stron superbohaterstwa w najczystszej, monumentalnej i patetycznej postaci. Jest to także hołd złożony wszystkim twórcom klasycznych przygód Ligi Sprawiedliwości.

Paweł Ciołkiewicz

Sprawiedliwość musi być po naszej stronie
[Doug Braithwaite, Jim Krueger, Alex Ross „Sprawiedliwość” - recenzja]

Po lekturze „Sprawiedliwości” można odnieść wrażenie, że dla autorów tego dzieła tworzenie komiksów superbohaterskich nie jest kwestią życia i śmierci. Jest czymś znacznie ważniejszym. Dzieło Alexa Rossa, Jima Kruegera i Douga Braithwaite’a to prawie 500 stron superbohaterstwa w najczystszej, monumentalnej i patetycznej postaci. Jest to także hołd złożony wszystkim twórcom klasycznych przygód Ligi Sprawiedliwości.

Doug Braithwaite, Jim Krueger, Alex Ross
‹Sprawiedliwość›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSprawiedliwość
Tytuł oryginalnyJustice
Scenariusz
Data wydaniamaj 2015
RysunkiDoug Braithwaite, Alex Ross
PrzekładTomasz Sidorkiewicz
Wydawca Mucha Comics
ISBN978-83-61319-55-9
Formatoprawa twarda z obwolutą
Cena169,00
Gatuneksuperhero
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Cała historia zaczyna się od dziwnej wizji doświadczanej przez niektórych złoczyńców. Jest to mianowicie sen zapowiadający końca świata. Pojawiają się w nim superbohaterowie, którzy ponoszą spektakularną klęskę – nie udaje im się mianowicie zapobiec globalnej katastrofie i uratować ludzi przed zagładą. Co w tej sytuacji robią złoczyńcy? Oczywiście biorą sprawy we własne ręce i na swój pokręcony sposób zaczynają… czynić dobro. Chcą mianowicie zastąpić superbohaterów i zapobiec zapowiadanej w sennym koszmarze wizji Armageddonu. W tym samym czasie członkowie Ligi Sprawiedliwości stają się ofiarami ataków swoich największych wrogów. Kolejne ataki są zsynchronizowane i najwyraźniej stanowią element jakiegoś planu. Sytuacja staje się zatem z punktu widzenia przeciętnego człowieka dość dziwna. Superbohaterowie znikają, a ich miejsca zajmują złoczyńcy i są zaskakująco skuteczni w czynieniu dobra. Wygląda na to, że są nawet skuteczniejsi od superbohaterów.
Zwieńczeniem tej akcji eliminowania superbohaterów jest swoiste orędzie wygłoszone przez Lexa Luthora i jego pomocników. Odwieczny wróg Supermana informuje mianowicie świat, że superbohaterowie zawiedli. W tej sytuacji ci, którzy znani byli dotąd jako złoczyńcy, postanowili nie tylko przejąć ich rolę, ale także zająć się naprawianiem świata na poważnie. Luthor formułuje druzgoczącą krytykę działalności superbohaterskiej. Oskarża on mianowicie bohaterów o to, że w gruncie rzeczy w ich interesie było utrzymywanie status quo. Nie chodziło o realne wyeliminowanie zła, cierpienia, głodu czy wojen, tylko o stwarzanie pozorów walki z niesprawiedliwością. Zamiast zająć się sprawami poważnymi, superbohaterowie walczyli z rozgwiazdami z kosmosu albo zdejmowali koty z drzew. Zamiast wykorzystać swoje moce, by uleczyć świat, utrzymywali go w stanie, który był dla nich wygodny. Teraz, jak deklaruje Luthor, sytuacja się zmieniła. Świat nie potrzebuje już fikcyjnych bohaterów podejmujących doraźne i efekciarskie działania. Potrzebni są ludzie, którzy zmierzą się z prawdziwymi problemami tego świata.
Takie określenie sytuacji wyjściowej pozwoliło autorom na podjęcie w komiksie wielu bardzo interesujących problemów. Czy dotychczasowa działalność superbohaterów rzeczywiście była słuszna? Czy mogli zrobić więcej? Czy w sytuacji, gdy nie ma już wojen, głodu i chorób superbohaterowie nadal są potrzebni? Czy ich rolę mogą zająć złoczyńcy – czy są oni zdolni do czynienia dobra? Czy potrafią działać w skoordynowany sposób? Wokół tych pytań zbudowana jest narracja Sprawiedliwości. Przy okazji snucia tej epickiej historii autorzy poruszają także kilka innych interesujących wątków. Można tu mianowicie znaleźć rozważania na temat zaufania, przyjaźni pomiędzy superbohaterami oraz odpowiedzialności za losy świata. Autorzy odnoszą się także do problemu instrumentalizacji superbohaterów, którzy mogą przecież stać się narzędziami zniszczenia w rękach swych wrogów. Krótko mówiąc, twórcy komiksu nie tylko kreują pełną patosu historię, ale także przemycają własne refleksje na temat istoty superbohaterstwa.
Trzeba powiedzieć, że taki punkt wyjścia jest bardziej niż obiecujący. Eliminacja superbohaterów, nawrócenie złoczyńców i zmiana realiów panujących na ziemi, to materiał na bardzo interesującą historię. Czy udało się to wykorzystać? Trudno o jednoznaczną odpowiedź. Opowieść jest dość interesująca, ale można odnieść wrażenie, że brakuje jej odpowiedniego rytmu i napięcia. Chwilami narracja grzęźnie nieco w zawiłościach intrygi i skomplikowanych relacjach pomiędzy postaciami. Rozwój wypadków jest dość przewidywalny i schematyczny, choć pełno w nim szczegółów, w których łatwo się pogubić. Filozoficzno-egzystencjalne refleksje bohaterów sprawiają wrażenie wydumanych. Osobnym problemem jest to, że w komiksie upchnięto chyba setki postaci z uniwersum DC. Ten nadmiar, który dla wielu miłośników komiksów tego wydawnictwa może być źródłem ekstazy, chyba jednak trochę zaszkodził samej opowieści. W tłumie bohaterów i złoczyńców trudno znaleźć kogoś, z kim można byłoby się utożsamiać, trudno zaangażować się emocjonalnie w opowieść. Wprawdzie każdy z bohaterów dostaje swoje pięć minut, a pierwszoplanowe postacie DC mają tu wiele do powiedzenia, ale wszystko ginie w ogólnym tumulcie. Znawcy DC docenią wiele subtelnych nawiązań do klasyki, drobne żarty sytuacyjne rozsiane w opowieści oraz umiejętne przedstawianie niuansów dotyczących bohaterów i ich skomplikowanych relacji ze swoimi wrogami, ale dla czytelników mniej zorientowanych w zawiłościach tego świata lektura może być dość trudnym doświadczeniem.
Osobną kwestię – którą celowo zostawiłem sobie na koniec – stanowi graficzna warstwa komiksu. Tu trzeba postawić sprawę jasno: Sprawiedliwość wielkim komiksem jest. W hiperrealistyczne rysunki – a właściwie obrazy – przedstawiane na kolejnych planszach można wpatrywać się godzinami. Cały album aż prosi się o osobne studiowanie jego oprawy graficznej bez zaprzątania uwagi tekstową warstwą opowieści. Warto odnotować, że warstwa graficzna komiksu stanowi rezultat współpracy Douga Braithwaita, który tworzył rysunki i Alexa Rossa, który później przerabiał je na akwarelowe cuda. Dzięki tej współpracy powstały niezwykle dynamiczne kadry z posągowymi postaciami ewidentnie wzorowanymi na złotej erze komiksu superbohaterskiego. W materiałach dodatkowych znajduje się kilka plansz w wersji ołówkowej, które można sobie porównać z już gotowymi planszami zawartymi w komiksie, by zobaczyć na czym ta współpraca polegała i w jak doskonały sposób obaj artyści się uzupełniali.
Jeśli już o „materiałach dodatkowych” mowa, to trzeba powiedzieć, że wydawnictwo Mucha Comics chyba na nowo zdefiniowało tę kategorię dla polskiego rynku komiksowego. Wraz z monumentalną opowieścią dostajemy bowiem 110 (!) stron świetnych dodatków. Przede wszystkim są to trzy teksty autorów, które pierwotnie były dołączane do wydań trzech części tej opowieści jako wstępy (na rynku amerykańskim po wydaniach zeszytowych, Sprawiedliwość ukazała się w trzech osobnych tomach zbiorczych – po cztery zeszyty w każdym). Każdy z autorów mówi o swoich doświadczeniach z pracy nad tym dziełem. Poza tym umieszczono tu materiały „z prywatnej kartoteki Bruce’a Wayne’a” zawierające rysunki i krótkie opisy postaci (ten element będzie szczególnie przydatny, dla wszystkich, którzy nie orientują w zawiłościach świata DC); ołówkowe wersje plansz przygotowanych przez Braithwaite’a, szkice postaci i projekty plansz wykonane przez Rossa a na deser zdjęcia figurek postaci występujących w komiksie.
Podsumowując należy powiedzieć, że Sprawiedliwość to komiks, który będzie wspaniałą (i bardzo ciężką) ozdobą każdej półki miłośnika komiksów. Jest to monumentalna i patetyczna opowieść o tym, jak mógłby wyglądać świat, gdyby miejsce superbohaterów zajęli złoczyńcy. Sama historia zawiera pewne mankamenty i dłużyzny, ale nie są one aż tak dużym problemem, gdyż stwarzają okazję do skupienia się na warstwie graficznej i delektowania się jej atutami. Natłok postaci sprawia, że łatwo się pogubić i trudno kibicować konkretnemu bohaterowi, ale z drugiej strony, dzięki temu możemy zobaczyć niemal wszystkich superbohaterów w interpretacji Alexa Rossa. Patos całej historii może być chwilami trudny do zniesienia, ale z drugiej strony trudno sobie wyobrazić, żeby ta opowieść była przedstawiona w inny sposób. Jeżeli miał to być hołd złożony twórcom klasycznych opowieści o członkach Amerykańskiej Ligi Sprawiedliwości, to czy byłyby on możliwy bez odpowiedniej dawki podniosłości?
koniec
22 lipca 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Stworzyć coś godnego uwagi
Paweł Ciołkiewicz

24 IX 2023

Poza nowym wydaniem komiksu „Ye” Guilherme Petreki wydawnictwo Mandioca proponuje w tym roku jeszcze jedno dzieło tego twórcy. Tym razem jest to współtworzona z Tiago Minamisawą, osadzona w magicznych, japońskich realiach opowieść o niewidomej, wędrownej mistrzyni gry na shamisenie.

więcej »

Wojna sprzyja przedsiębiorczym
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

23 IX 2023

Każdy kraj ma swojego szemranego bohatera, takiego, który nie działał zgodnie z prawem, a jednak poprzez utrwalenie wizerunku w popkulturze w jakiś sposób jest darzony szacunkiem czy wręcz sympatią. W Stanach jest to Al Capone, u nas Łukasz „Tasiemka” Siemiątkowski, a we Francji Joseph Joanovici, o którym opowiada komiksowa miniseria „Pewnego razu we Francji”.

więcej »

Sporo obietnic
Marcin Knyszyński

22 IX 2023

Drugi z trzech tomów zbiorczych serii „Czarny Młot. Odrodzenie” jest przykładem na to, że fantazja autora czasem ponosi zbyt mocno, a chęć uczynienia swego działa dziwnym i niejednoznacznym powinna mieć chyba jakieś granice. Jeff Lemire chciał niewątpliwie dobrze, ale tym razem wystawił czytelniczą cierpliwość na próbę.

więcej »

Polecamy

Nowe status quo

Niekoniecznie jasno pisane:

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Nanopandemia
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Niekończąca się bitwa
— Marcin Knyszyński

On tu idzie!
— Marcin Knyszyński

Gdzie jest generał?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Krótko o komiksach: Grudzień 2003
— Sebastian Chosiński, Daniel Gizicki, Piotr Niemkiewicz

Kolorowe, choć czarno-białe
— Piotr Niemkiewicz

Bohater w czerni i bieli
— Marcin Lorek

Tegoż autora

Stworzyć coś godnego uwagi
— Paweł Ciołkiewicz

Wielki szok dla ludzkości
— Paweł Ciołkiewicz

„Czas znaleźć własny głos”
— Paweł Ciołkiewicz

Symfonia obrazów
— Paweł Ciołkiewicz

Orgia u Borgiów
— Paweł Ciołkiewicz

Pieśń o Conanie
— Paweł Ciołkiewicz

Biały Pirat i Czerwony Baron
— Paweł Ciołkiewicz

Niewyszukany erotyzm
— Paweł Ciołkiewicz

Wielka księga mądrości po fakcie
— Paweł Ciołkiewicz

„Wędrowanie jest jak sztuka”
— Paweł Ciołkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.