Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Nurtas Adambaj
‹Taraz›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTaraz
Tytuł oryginalnyТараз
ReżyseriaNurtas Adambaj
ZdjęciaAzamat Dułatow
Scenariusz
ObsadaNurtas Adambaj, Asan Mażyt, Erkebułan Dajyrow, Tolepbergen Bajsakałow, Gulnaz Żołanowa, Ałdabek Szałbajew, Żandos Ajbasow, Erboł Sadyrbajew, Rajchan Ajtkożanowa, Kamszat Żołdybajewa, Marat Abdułłajew, Aszym Achmetow, Erken Gubaszew, Nurżan Sadybekow
MuzykaNikita Kariew
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania82 min
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Noc, która zmienia wszystko
[Nurtas Adambaj „Taraz” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Niedobrze jest narazić się mafii! To wiedzą doskonale wszyscy wielbiciele filmów gangsterskich. Czasami jednak bywa tak, że kto inny rozdaje karty, a ty sam nie masz najmniejszego wpływu na to, która z nich przypadnie tobie. Boleśnie przekonują się o tym Sapar, Asan i Ajdar – trójka przyjaciół, bohaterów kazachskiego dramatu kryminalnego „Taraz” autorstwa Nurtasa Adambaja.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Noc, która zmienia wszystko
[Nurtas Adambaj „Taraz” - recenzja]

Niedobrze jest narazić się mafii! To wiedzą doskonale wszyscy wielbiciele filmów gangsterskich. Czasami jednak bywa tak, że kto inny rozdaje karty, a ty sam nie masz najmniejszego wpływu na to, która z nich przypadnie tobie. Boleśnie przekonują się o tym Sapar, Asan i Ajdar – trójka przyjaciół, bohaterów kazachskiego dramatu kryminalnego „Taraz” autorstwa Nurtasa Adambaja.

Nurtas Adambaj
‹Taraz›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTaraz
Tytuł oryginalnyТараз
ReżyseriaNurtas Adambaj
ZdjęciaAzamat Dułatow
Scenariusz
ObsadaNurtas Adambaj, Asan Mażyt, Erkebułan Dajyrow, Tolepbergen Bajsakałow, Gulnaz Żołanowa, Ałdabek Szałbajew, Żandos Ajbasow, Erboł Sadyrbajew, Rajchan Ajtkożanowa, Kamszat Żołdybajewa, Marat Abdułłajew, Aszym Achmetow, Erken Gubaszew, Nurżan Sadybekow
MuzykaNikita Kariew
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania82 min
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Historia obecnego Tarazu, leżącego w południowej części Kazachstanu, na przedgórzu Tien-szanu, sięga V wieku naszej ery. Niegdyś było ono znaczącym ośrodkiem politycznym. Na początku poprzedniego tysiąclecia tam mieściła się stolica państwa Karachanidów, utworzonego przez pierwszą turecką dynastię, która przejęła władzę w Turkiestanie. Za ich sprawą miasto znalazło się na tak zwanym „jedwabnym szlaku”, co tylko przyspieszyło jego rozwój. Niestety, po najeździe Mongołów rozpoczął się kilkusetletni okres upadku i marazmu. Dopiero po podboju przez Carstwo Rosyjskie ośrodek odzyskał znaczenie. Wtedy też po raz pierwszy zmieniono jego nazwę na Aulije-Ata, co w języku kazachskim oznaczało „świętego przodka”. W latach 1936-1938 miasto przechrzczono na Mirzojan na cześć ormiańskiego komunisty Lewona Mirzojana, który w czasach stalinowskich przewodził partiom komunistycznym Azerbejdżanu i Kazachstanu. Padł on jednak ofiarą Wielkiej Czystki, co oznaczało, że trzeba było zatrzeć po nim wszelkie ślady.
W efekcie po jego aresztowaniu nazwę zmieniono na Dżambuł, czyniąc tym samym patronem wciąż jeszcze żyjącego ludowego poetę Żambyła (Dżambuła) Żabajewa (1846-1945), znanego między innymi ze swoich bałwochwalczych wierszy na cześć Józefa Stalina i Nikołaja Jeżowa (usprawiedliwieniem może być fakt, że ich autor był już wtedy ponad dziewięćdziesięcioletnim starcem). W 1997 roku z kolei prezydent Nursułtan Nazarbajew wydał dekret o przemianowaniu Dżambułu z powrotem na Taraz – i tak jest do dzisiaj. W tym momencie przyszły reżyser filmowy i aktor Nurtas Adambaj (względnie Adambajew) miał dopiero szesnaście lat i wciąż zastanawiał się nad swoją przyszłością. Nie mógł wówczas przewidywać, że dwie dekady później nakręci mroczny dramat kryminalny, któremu nada symboliczny tytuł – „Taraz”. Nie bez powodu, jego akcję umieścił bowiem, przynajmniej częściowo, w rodzinnym mieście.
Premiera filmu, mająca miejsce w październiku 2016 roku, mogła być zaskoczeniem dla wielbicieli Adambaja, dotychczas znanego głównie z telewizyjnych telenowel i programów satyrycznych oraz kinowych komedii romantycznych – dwóch części „Narzeczonej Sabiny” (2014 i 2016) i „Ucieczki z aułu. Operacji Machabbat” (2015). Później nakręcił jeszcze „Narzeczonego na pięć dni” (2018), „Bogów” (2018), „Akima” (2019) i „Narzeczoną Sabinę 3” (2020), a pomiędzy nimi „Windę” (2018) – kolejny obraz wyłamujący się ze schematu komediowo-melodramatycznego. W każdym razie można było mieć poważne obawy, jak twórca dotąd jedynie starający się rozśmieszać widzów, wywiąże się z nowych obowiązków? Mówiąc najkrócej – wyszło mu to zaskakująco dobrze. „Taraz” to klasyczne gangsterskie kino gatunkowe, które dostąpiło zaszczytu reprezentowania swojego kraju podczas odbywającego się w Barcelonie jesienią 2017 roku Festiwalu Kina Azjatyckiego.
Choć jest „Taraz” przede wszystkim ponurym dramatem kryminalnym, jego twórca nie ucieka również od ważkich wątków społecznych. To historia trzech przyjaciół, mężczyzn po trzydziestce, którym do tej pory nie udało się wyjść na życiową prostą. Sapar (w tej roli świetny Erkebułan Dajyrow – vide „Chanat Kazachski: Diamentowy miecz”, „Droga do matki”, „Tomyris”) próbował robić karierę bokserską, ale niewiele mu z tego wyszło. Mający problemy z kontrolowaniem emocji Asan (wciela się w niego aktor i muzyk Asan Mażyt) rozstał się z żoną, pozostawiając pod jej opieką (i jej kochanka) swojego synka; jednocześnie wraz z młodszym bratem musi opiekować się ciężko chorą matką. Największe szanse na w miarę szczęśliwe życie ma jedynie Ajdar (tę postać Nurtas Adambaj zarezerwował dla siebie): szykuje się właśnie do ślubu z piękną Saułe (Kamszat Żołdybajewa), poza tym za sprawą swego starszego brata, pracującego w ministerstwie, może myśleć o przeprowadzce do stolicy i dobrze płatnej pracy.
Sapar, Asan i Ajdar spotykają się w nocnym klubie, by pogadać o życiu, wyżalić się sobie nawzajem. Nieszczęśliwy przypadek sprawia, że ta wizyta odmieni ich los. Zaczepiony w korytarzu prowadzącym do toalety przez pijanego mężczyznę Asan wdaje się z nim w kłótnię, z pomocą przychodzą mu kompani, dochodzi do szarpaniny. Gdy nieznajomy wyciąga broń, przyjaciele starają się go obezwładnić, wtedy pada strzał i obcy osuwa się na podłogę. Wtedy rozpoznają w nim Arystana (w tej roli Żandos Ajbasow, znany z późniejszej o dwa lata „Windy” ), syna trzymającego w ręku całe miasto gangstera. Zdają więc sobie sprawę, że bez względu na okoliczności zdarzenia to, co się stało, nie ujdzie im na sucho. Postanawiają uciec, zabierając ze sobą będącą świadkiem nieszczęśliwie zakończonych rękoczynów młodą studentkę Ajnaż (Gulnaz Żołanowa). Pakują się do stojącej przed klubem taksówki i terroryzując zabranym Arystanowi pistoletem kierowcę (Erboł Sadyrbajew), każą mu jechać… sami jeszcze nie wiedzą dokąd.
Kiedy informacja o śmierci syna dociera do bezwzględnego „ojca chrzestnego” Alichana (Ałdabek Szałbajew – patrz: „Sprawiedliwość wilków”, „Szlaban”), postanawia on zrobić wszystko, by dopaść i odpowiednio ukarać winnych. Zadanie to powierza Samatowi (znany z „Likwidatora” Nurżan Sadybekow), jednemu ze swoich najbardziej bezwzględnych ludzi, który natychmiast rozpoczyna śmiertelne polowanie. Sapar, Asan i Ajdar zdają sobie sprawę, że są w śmiertelnej pułapce, z której nie uratuje ich skorumpowana, siedząca w kieszeni Alichana policja z Tarazu. Muszą poradzić sobie sami, mając jeszcze na dodatek na głowie wplątanych przez przypadek w całą aferę bogu ducha winnych Ajżan i taksówkarza. Uciekając z miasta, docierają do starego przyjaciela Sapara, prowadzącego podejrzane interesy Farika (Tolepbergen Bajsakałow – vide „Światy równoległe”).
On jeden może ich skontaktować z ludźmi, którzy pomogą im zdobyć pieniądze na nowe życie z dala od Tarazu. Wtedy jednak jeszcze przyjaciele nie zdają sobie sprawy z tego, że poznając miejscowego gangstera Danijara (Erken Gubaszew – jeden z ulubionych aktorów Adilchana Jerżanowa: „Ciemny, ciemny typ”, „Żółty kot”, „Szturm” oraz „Goliat”), tak naprawdę wpadają z deszczu pod rynnę. Zwłaszcza że ich tropem, jak się niebawem okazuje, podąża nie tylko Samat ze swoimi ludźmi, ale również dwaj inni tajemniczy mężczyźni (w tych rolach Marat Abdułłajew i Aszym Achmetow), których motywacje pozostają nieznane praktycznie do samego końca.
Choć Nurtas Adambaj posłużył się w „Tarazie” schematem kina gatunkowego, postarał się także o to, aby uczynić swój film czymś więcej niż tylko bezrefleksyjną rozrywką. Dlatego każdy z bohaterów niesie na barkach swój „kamień”. Ajżan pragnie uwolnić się od swoich porywaczy, by wrócić do chorującego na serce dziadka. Żona Alichana (Rajchan Ajtkożanowa – patrz: „Żegnaj, Gulsary!”) za śmierć jedynego syna obwinia przede wszystkim męża i jego ciemne interesy. Katorgę przeżywa równie Saułe, narzeczona Ajdara, która obawia się o los wyswatanego jej mężczyzny. I pomyśleć, że ten węzeł gordyjski wywołany został przypadkowym zdarzeniem… Kręcąc swój pierwszy niekomediowy film, Adambaj skorzystał z usług swoich stałych współpracowników, zatrudniając na planie doświadczonego operatora Azamata Dułatowa („Polowanie na Ducha”, „Ułbołsyn”), natomiast zadanie stworzenia muzyki powierzając Nikicie Kariewowi („Świt Wielkiego Stepu”).
koniec
21 maja 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Niełatwo być geologiem
Sebastian Chosiński

27 IX 2023

Choć pustynia Kara-kum znajdowała się tysiące kilometrów od głównych frontów wojny niemiecko-radzieckiej, to i tam dotarli hitlerowscy dywersanci, którym na dodatek sprzyjały niedobitki miejscowych basmaczy. O takiej właśnie akcji niemieckiego wywiadu opowiada w „Gorących szlakach” uzbecki reżyser Jułdasz Agzamow.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 10. Nic tak nie jednoczy jak wspólny wróg
Marcin Mroziuk

25 IX 2023

Możemy się przekonać, że w serialu znaczenie Hariego Seldona jest znacznie większe niż w cyklu Isaaca Asimova, gdyż tutaj nie tylko jest twórcą psychohistorii i obu Fundacji, lecz nawet po swej śmierci aktywnie uczestniczy w rozwoju wydarzeń.

więcej »

East Side Story: Kamp Amersfoort
Sebastian Chosiński

24 IX 2023

Uzbecki dramat wojenny „Sto jeden” Hamidułły Hasanowa to opowieść oparta na faktach. Reżyser przedstawia w niej historię wziętych do niewoli latem 1941 roku jeńców wojennych Armii Czerwonej – byli nimi sami Uzbecy – którzy trafili do znajdującego się na terenie Holandii Kamp Amersfoort. Komendant obozu Walter Heinrich otrzymał zadanie przygotowania ich do swoiście pojętej misji specjalnej.

więcej »

Polecamy

Międzygwiezdne fotele w natarciu

Z filmu wyjęte:

Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Kamp Amersfoort
— Sebastian Chosiński

Bohaterowie i zdrajcy
— Sebastian Chosiński

I nie opuszczę cię aż do… ostatniej kuli
— Sebastian Chosiński

Dopaść „Piechura”!
— Sebastian Chosiński

Po trupach do celu
— Sebastian Chosiński

Krócej nie musi znaczyć gorzej
— Sebastian Chosiński

Za więziennym murem
— Sebastian Chosiński

…i nie żyli długo i szczęśliwie
— Sebastian Chosiński

W sytuacji bez wyjścia
— Sebastian Chosiński

Uważaj, co piszesz i myślisz!
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.