Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Richard Kelly
‹The Box. Pułapka›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułThe Box. Pułapka
Tytuł oryginalnyThe Box
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery19 marca 2010
ReżyseriaRichard Kelly
ZdjęciaSteven B. Poster
Scenariusz
ObsadaCameron Diaz, James Marsden, Frank Langella, James Rebhorn, Holmes Osborne, Celia Weston, Deborah Rush
MuzykaWin Butler, Régine Chassagne, Owen Pallett
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania115 min
WWW
Gatunekgroza / horror, SF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Do sedna: Richard Kelly. Pułapka
[Richard Kelly „The Box. Pułapka” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trzeci film Richarda Kelly’ego nie imponuje już tak bardzo jak „Donnie Darko” i nie jest tak pociągająco enigmatyczny jak „Koniec świata”. Reżyser spuścił nieco z tonu i zaserwował film dość prosty fabularnie, lecz przypominający oczywiście w pewien sposób swoich poprzedników. „The Box” („Pułapka” po polsku) poniósł w kinach porażkę, ale do tego Kelly był już przyzwyczajony. Nie zmienia to faktu, iż warto na ten film zwrócić uwagę.

Marcin Knyszyński

Do sedna: Richard Kelly. Pułapka
[Richard Kelly „The Box. Pułapka” - recenzja]

Trzeci film Richarda Kelly’ego nie imponuje już tak bardzo jak „Donnie Darko” i nie jest tak pociągająco enigmatyczny jak „Koniec świata”. Reżyser spuścił nieco z tonu i zaserwował film dość prosty fabularnie, lecz przypominający oczywiście w pewien sposób swoich poprzedników. „The Box” („Pułapka” po polsku) poniósł w kinach porażkę, ale do tego Kelly był już przyzwyczajony. Nie zmienia to faktu, iż warto na ten film zwrócić uwagę.

Richard Kelly
‹The Box. Pułapka›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułThe Box. Pułapka
Tytuł oryginalnyThe Box
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery19 marca 2010
ReżyseriaRichard Kelly
ZdjęciaSteven B. Poster
Scenariusz
ObsadaCameron Diaz, James Marsden, Frank Langella, James Rebhorn, Holmes Osborne, Celia Weston, Deborah Rush
MuzykaWin Butler, Régine Chassagne, Owen Pallett
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania115 min
WWW
Gatunekgroza / horror, SF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Pewnego dnia, tuż przed Bożym Narodzeniem roku 1976, pod drzwi państwa Lewisów podrzucona zostaje podejrzana przesyłka – dziwne pudełko z czerwonym przyciskiem osłoniętym szybką. Wkrótce na miejsce przybywa pewien tajemniczy nieznajomy. Pan Arlington Steward, mocno oszpecony wyniku uderzenia piorunem, składa Lewisom ofertę. Dostaną milion dolarów, jeśli w ciągu najbliższej doby wcisną czerwony przycisk. Jest jednak pewien haczyk – ktoś umrze. Ktoś, kogo bohaterowie nie znają – całkowicie anonimowa osoba. Może to być niewinne dziecko, może to być psychopatyczny morderca, a może umierający na raka samotny osiemdziesięciolatek. Małżeństwo ma poważny moralny dylemat – pieniądze pozwolą im na spełnienie marzeń, podreperowanie bardzo dziurawego budżetu i „wyrwanie się w końcu z Richmond”. No tak, ale ktoś zapłaci za to najwyższą cenę.
„The Box” oparty jest na króciutkim opowiadaniu Richarda Mathesona („Guzik, guzik”) z 1970 roku, które było najpierw adaptowane do słuchowiska radiowego, potem do odcinka drugiej serii „Strefy mroku” aż w końcu zabrał się za nie Kelly. Kwota nagrody rosła w kolejnych odsłonach (wiadomo, inflacja) i zmieniała się mocno sama treść. W wersji Kelly’ego Lewisowie mają syna – co jest kluczowe w kontekście samego zakończenia – a ich notki biograficzne są zaskakująco zbieżne z notkami rodziców reżysera (praca w NASA, okaleczona stopa w wyniku błędu lekarskiego). Pan Steward jest tu swego rodzaju wskrzeszeńcem na usługach obcej cywilizacji, która postanowiła poddać nasz gatunek okrutnemu testowi na empatię – Lewisowie nie są ani pierwsi, ani ostatni. Jak się okazuje nikt nie jest w stanie go przejść – a przecież „wystarczy tylko nie wciskać guzika”. Podobnie jak w poprzednich filmach znajdziemy tu elementy science fiction, dramatu obyczajowego, grozy i klimatu rodem ze wspomnianej „Strefy mroku”.
A sedno? Richard Kelly twierdzi, że ludzie Zachodu utworzyli „push-button society”. Wszystko możemy osiągnąć poprzez wciśnięcie przycisku – wiecie, sprzęty RTV istnieje w jakiejś wirtualnej rzeczywistości, wciskamy przycisk i bach! pojutrze mamy go w paczkomacie. Mamy przyciski do rozmowy z innymi ludźmi, którzy też wydają się nam coraz bardziej wirtualni. Wiemy, że coś działa, ale tracimy wiedzę jak i dlaczego – i w ogóle nie przejmujemy się tym faktem. Zaczynamy przenosić się powoli do świata symulakr, zapominając, że w rzeczywistości, kryjącej się za każdym takim rzeczonym przyciskiem, istnieje ktoś spoza klubu jego wciskaczy. Chociażby chińskie dzieci od rana do wieczora składające do kupy jakieś drobne elementy w większą całość. Albo rodzina jakiegoś faceta, który nie może być z nią już któryś weekend z rzędu, bo metaforyczny przycisk stuka go w głowę zawsze w momencie, gdy już się do niej wybiera.
Film Kelly’ego ciągnie te analogie do maksimum. To przecież tylko przycisk, to nie my bezpośrednio zabijemy tą anonimową (i być może nieistniejącą) osobę. Nie znamy jej, nikt nas nie ukarze i w dodatku będzie kasa. Dystans emocjonalny zagwarantowany warunkami takiego „eksperymentu” oraz bezkarność i gratyfikacja – to przecież dokładnie to samo, co warunkuje funkcjonowanie „push-button society” każdego dnia. Tylko, że jest tu wynaturzone i wyolbrzymione – w tym przypadku skazujemy kogoś na śmierć. Gdy patrzymy na historię Lewisów z dystansu, mówimy – nie, ja bym tego przycisku nie wcisnął. Ale czy aby na pewno? Czy nie wciskamy innych, trochę mniej szkodliwych, praktycznie codziennie?
Bohaterowie „Pułapki” żyją w świecie polukrowanym, sztucznym, oferującym łatwe rozwiązania i opartym na krótkowzroczności, chciwości i chyba też trochę braku świadomości. Uciekają przed prawdą, okłamują siebie bez przerwy i patrzą na świat przez palce. Do zmiany tego stanu rzeczy wystarczyła sama tylko wizyta pana Stewarda, niekoniecznie samo użycie przycisku. Bo przecież gdyby Lewisowie go nie wcisnęli, a starszy pan odwróciłby się na pięcie i zaczął szukać kolejnej rodziny, ich świat również ległby w gruzach. Świadomość tego, co mogliby uzyskać, a co teraz może im zgarnąć sprzed nosa ktoś inny, nie dałaby im spokoju. Warunkowanie, któremu ulegli przez lata funkcjonowania w świecie-bańce, jest zbyt silne.
Czy oznacza to, że bohaterowie naukę o tym, że „zawsze są konsekwencje” mogli odebrać tylko w tak drastyczny i koszmarny sposób? Dzieje się tutaj to samo co w „Donniem Darko” i „Końcu świata” – końcówka filmu mówi o odkupieniu, rozgrzeszeniu i ostatecznym poświęceniu dla innych. Szkoda tylko, że musiało w ogóle do tego dojść.
koniec
30 maja 2020

Komentarze

30 V 2020   18:14:36

Mgliście sobie przypominam, że tn film widziałam, ale wydał mi się cokolwiek mdły.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Sprawa prywatna: Odc. 8. Mroczne echo przeszłości
Marcin Mroziuk

27 III 2023

Po tym, jak wychodzi na jaw, że zabójca fleur-de-lis pierwszą kobietę zabił przed trzydziestu laty w Ourense, oczywiście konieczne jest podążenie przez Marinę tym nowym tropem. Co istotne, w odcinku tym nie tylko poznajemy rozwiązanie tej zagadki kryminalnej, ale możemy też liczyć na sporo emocji w związku z działaniami głównej bohaterki.

więcej »

East Side Story: Ból fantomowy
Sebastian Chosiński

26 III 2023

To, jak do tej pory, jedyny taki film w dorobku Akana Satajewa – współczesny thriller psychologiczny, któremu blisko do inspiracji dokonaniami Kanadyjczyka Denisa Villeneuve’a. „Samotna” (względnie „Ona”) to historia kobiety, która próbuje poradzić sobie z traumą. A wszystko to sfilmowane zostało w futurystycznie wyglądającym centrum Astany.

więcej »

The Last of Us: Odc. 8. Żeby żyć, trzeba jeść
Marcin Mroziuk

24 III 2023

Trzeba przyznać, że ten odcinek – w odróżnieniu od poprzedniego – wreszcie dostarcza widzom atrakcji, na jakie czekają. Para głównych bohaterów musi bowiem przetrwać nie tylko borykając się z chorobą Joela i niedoborem jedzenia, ale także stawić czoła grupie naprawdę groźnych ludzi.

więcej »

Polecamy

Dekoracje waść niszczysz!

Z filmu wyjęte:

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz

Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz

Dama w podróży
— Jarosław Loretz

Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz

Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz

Dymek w lesie
— Jarosław Loretz

Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz

Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz

Zupa jednak wyszła za słona
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Pudełko nieco przepełnione
— Konrad Wągrowski

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (14)
— Jakub Gałka

Z tego cyklu

Kevin Smith. Sprzedawcy 2
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Jay i Cichy Bob kontratakują
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Dogma
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. W pogoni za Amy
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Szczury z supermarketu
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Sprzedawcy
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Koniec świata
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Donnie Darko
— Marcin Knyszyński

Alejandro González Iñárritu. Zjawa
— Marcin Knyszyński

Alejandro González Iñárritu. Birdman
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

Dark. Darker. Darko
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Rynsztokowo: Ohyda
— Marcin Knyszyński

Nierówno pod skalpem
— Marcin Knyszyński

Dużo kobiet!
— Marcin Knyszyński

Niekoniecznie jasno pisane: Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Fantastyka w sepii
— Marcin Knyszyński

Za dużo bohaterów
— Marcin Knyszyński

Na początku był gotyk
— Marcin Knyszyński

Po komiks marsz: Marzec 2023
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

W dół, do ziemi
— Marcin Knyszyński

To nie są rzymskie wakacje
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.