Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 września 2023
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Esensja ogląda: Październik 2017 (2)
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
To druga październikowa edycja filmowych króciaków. W zestawie kino, DVD i VOD.

Marcin Mroziuk, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Październik 2017 (2)
[ - recenzja]

To druga październikowa edycja filmowych króciaków. W zestawie kino, DVD i VOD.
Kino
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
My Little Pony: Film
(2017, reż. Jayson Thiessen)
Konrad Wągrowski [60%]
Nie wolno lekceważyć kucyków. O fenomenie „My Little Pony” pisane są książki, a fani – dorośli fani – są skłonni bronić do upadłego serii i podkreślać wyjątkowość wybranych odcinków, ukłony do dorosłego widza, bawienie się schematami fantasy, kina przygodowego, westernu, a nawet SF i horroru. Nie można zapominać też, że jeden dwuodcinkowiec kucykowy nominowany był do najbardziej prestiżowej nagrody Hugo w kategorii krótkiej formy dramatycznej. O tak, kucyków lekceważyć nie wolno i mogę zapewnić, że nie tylko małe dziewczynki czekały na kinową wersję serialu. Choć pewnie jednak głownie one.
Pojawiła się więc owa wersja kinowa i… efekt jest letni. Powstał film po prostu bezpieczny. Tak w serialu twórcy nieraz mieli nieraz odwagę pójść w zupełnie niestandardowym (jak na bajkę dla małych dziewczynek) kierunku – Twilight z przyszłości, multiplikowanie Pinky, psychodelia Discorda, genialna antyutopia z wioską Starlight i kucykami bez znaczków, postapokalipsa, podróże w czasie, czy „dickowski” odcinek o Podmieńcach, tak w filmie kinowym mamy najbardziej bezpieczny możliwy wybór – pojawia się zagrożenie dla Equestrii, jak zwykle tylko Twilight może ją uratować (widz zastanawia się jakie moce ma właściwie księżniczka Celestia, skoro wciąż ponosi porażki), wyprawa „Mane 6”, wewnętrzny konflikt i siła przyjaźni, a przy okazji parę(naście) nowych, niekoniecznie uzasadnionych postaci do nowych zabawek (po co był kot – pojęcia zupełnie nie mam). A sam główny antagonista – Król Burzy – jest tylko marnym cieniem takiego np. Tireka czy królowej Chrysalis, nie wspominając już o Discordzie, którego w filmie, ku mojemu rozczarowaniu, w ogóle nie było. Na pocieszenie mamy niezłą Tempest i parę dobryc scen akcji, choć też spodziewałem się technicznie czegoś więcej w przypadku przeniesienia bajki na duży ekran. Tak czy inaczej generalnie raczej chodzi o to, by się sprzedało, a nie by coś wnosiło. No i jakoś przykro się robi, gdy postać w oryginale mówiącą głosem Zoe Saldany u nas dubbinguje aktorka z reklamy pewnej sieci komórkowej…
DVD / BD
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Wonder Woman
(2017, reż. Patty Jenkins)
Marcin Osuch [60%]
Nie będąc zagorzałym fanem kina superbohaterskiego nie czułem przemożnej potrzeby zobaczenia kolejnej ekranizacji przygód herosa, w tym przypadku heroiny z takiej czy innej wytwórni. Film obejrzałem gdyż zaintrygowała mnie kwestia zderzenia osoby funkcjonującej dotychczas w otoczeniu wziętym żywcem z greckiej mitologii ze światem czasu Wielkiej Wojny. I ta konfrontacja to w moim odczuciu największy plus „Wonder Woman”, aczkolwiek nie wszystko jest tutaj oczywiste. Bo motorem większości gagów nie jest postęp technologiczny ale wręcz przeciwnie, swoisty regres roli kobiety. O ile Diana dorastała w społeczności Amazonek przygotowywanych do obrony ludzkości przed agresją bogów, to trudno było jej się odnaleźć w społeczności początku dwudziestego wieku, gdy emancypacja kobiet dopiero kiełkowała. Przed większość seansu nurtowała mnie kwestia dlaczego historię osadzoną w realiach pierwszej wojny światowej. Wszak szukając odpowiedniego dla superbohaterki superłotra, trudno wyobrazić sobie kogoś lepszego niż nazistowskie Niemcy. Cóż rozwiązanie tej sprawy wymaga wejścia w rozważania czy ludzka natura jest z gruntu zła czy dobra i w „Wonder Woman” dostajemy odpowiedź logiczną acz naiwną.
VOD
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Cienie
(2016, reż. Thomas Kruithof)
Marcin Mroziuk [60%]
Zdecydowanie najbardziej spodobał mi się sam początek filmu, gdzie z rozbawieniem i odrobiną współczucia obserwujemy zmagania głównego bohatera z bałaganem panującym w dokumentach. Nie zaskakuje nas specjalnie, że za tę porażkę księgowy zapłacił utratą pracy i w kolejnych scenach jest już bezrobotnym szukającym nowej posady oraz uczestnikiem spotkań anonimowych alkoholików. Nic dziwnego więc, że będąc w takiej opłakanej sytuacji Duval decyduje się przyjąć propozycję nietypowego, lecz dość dobrze płatnego zajęcia. Szkoda tylko, że później wydarzenia toczą się już w dość przewidywalny sposób. Skoro bohater spisuje na maszynie rozmowy z taśm, na których utrwalono materiał pochodzący najprawdopodobniej z podsłuchów, to oczywiste jest, że będzie to dla niego dopiero początek prawdziwych kłopotów. Owszem, można uznać za zaletę, że intryga stopniowo robi się coraz bardziej skomplikowana i z zainteresowaniem obserwujemy, jak Duval staje się jedynie pionkiem w rozgrywce, której reguł początkowo zupełnie nie rozumie. W ogóle „Cienie” w dużej mierze swą wartość zawdzięczają właśnie temu, że François Cluzet wypada tutaj niezwykle przekonująco jako nieco zagubiony, zwykły człowiek, dzięki czemu bez trudu zdobywa dla granego przez siebie bohatera naszą sympatię. Nieźle jest też z budowaniem klimatu całej historii, z jednej strony dość klaustrofobicznego, z drugiej doprawionego nutką absurdu. Nie da się jednak ukryć, że niektóre wątki (jak choćby znajomość Duvala z kobietą poznaną na spotkaniu anonimowych alkoholików) nie zostały w pełni wykorzystane, a polityczne aluzje też nie wywierają aż tak wielkiego wrażenia. Na odbiór filmu pozytywnie wpływa zaś samo zakończenie, gdzie twórcom udało się wreszcie nieco zaskoczyć widzów. Tak po prawdzie „Cienie” kojarzą się raczej z kinem z lat siedemdziesiątych niż współczesnymi produkcjami, ale zapewne ta stylistyka nie wszystkim wielbicielom thrillerów przypadnie do gustu.
koniec
17 października 2017

Komentarze

17 X 2017   21:41:13

Odnośnie do realiów, w których osadzono "Wonder Woman": podejrzewam, że zdecydowano się na pierwszą wojnę światową zamiast drugiej, aby nie kopiować zbytnio "Captain America: Pierwszego starcia" (choć podobieństwa jednak są).

18 X 2017   07:24:38

Moim zdaniem dlatego, że o ile w pierwszej wojnie światowej nie było tych jednoznacznie złych to w drugiej już tak. A przesłaniem filmu jest wiara w dobrą naturę człowieka.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Niełatwo być geologiem
Sebastian Chosiński

27 IX 2023

Choć pustynia Kara-kum znajdowała się tysiące kilometrów od głównych frontów wojny niemiecko-radzieckiej, to i tam dotarli hitlerowscy dywersanci, którym na dodatek sprzyjały niedobitki miejscowych basmaczy. O takiej właśnie akcji niemieckiego wywiadu opowiada w „Gorących szlakach” uzbecki reżyser Jułdasz Agzamow.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 10. Nic tak nie jednoczy jak wspólny wróg
Marcin Mroziuk

25 IX 2023

Możemy się przekonać, że w serialu znaczenie Hariego Seldona jest znacznie większe niż w cyklu Isaaca Asimova, gdyż tutaj nie tylko jest twórcą psychohistorii i obu Fundacji, lecz nawet po swej śmierci aktywnie uczestniczy w rozwoju wydarzeń.

więcej »

East Side Story: Kamp Amersfoort
Sebastian Chosiński

24 IX 2023

Uzbecki dramat wojenny „Sto jeden” Hamidułły Hasanowa to opowieść oparta na faktach. Reżyser przedstawia w niej historię wziętych do niewoli latem 1941 roku jeńców wojennych Armii Czerwonej – byli nimi sami Uzbecy – którzy trafili do znajdującego się na terenie Holandii Kamp Amersfoort. Komendant obozu Walter Heinrich otrzymał zadanie przygotowania ich do swoiście pojętej misji specjalnej.

więcej »

Polecamy

Międzygwiezdne fotele w natarciu

Z filmu wyjęte:

Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Grudzień 2017 (2)
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Listopad 2017 (1)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj

Wunderwaffe z nader skromnym wunder
— Jarosław Loretz

Esensja ogląda: Czerwiec 2017 (2)
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Kamil Witek

Z tego cyklu

Marzec 2018 (2)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Luty 2018 (2)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Luty 2018 (1)
— Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Styczeń 2018 (1)
— Jarosław Loretz

Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (2)
— Sebastian Chosiński

Grudzień 2017 (1)
— Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Listopad 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Kamil Witek

Tegoż twórcy

Wunderwaffe z nader skromnym wunder
— Jarosław Loretz

W górę i w dół na diabelskim młynie
— Jacek Łaszcz

Nie powielony schemat
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.