Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Nikołaj Dostal
‹Mnich i demon›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMnich i demon
Tytuł oryginalnyМонах и бес
ReżyseriaNikołaj Dostal
ZdjęciaLewan Kapanadze
Scenariusz
ObsadaTimofiej Tribuncew, Gieorgij Fietisow, Boris Kamorzin, Nikita Tarasow, Siergiej Barkowski, Michaił Milkis, Roman Madianow, Tomas Mockus, Michaił Kryłow, Gieorgij Nazarienko, Władimir Kapustin, Nikołaj Szatochin, Tagir Rachimow, Siergiej Mamajew
MuzykaAleksandr Sokołow
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiJordania, Rosja
Czas trwania109 min
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: A na imię mu Legion!
[Nikołaj Dostal „Mnich i demon” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trochę komedia, bardziej dramat, a w rzeczywistości – film o przełamywaniu uprzedzeń, którego fabuła umieszczona została w Rosji pierwszej połowy wieku dziewiętnastego. Choć czas akcji ma tutaj akurat znaczenie drugorzędne. Nikołaj Dostal, kręcąc „Mnicha i demona”, stworzył bowiem dzieło uniwersalne, które można odczytać jako deklarację humanizmu reżysera.

Sebastian Chosiński

East Side Story: A na imię mu Legion!
[Nikołaj Dostal „Mnich i demon” - recenzja]

Trochę komedia, bardziej dramat, a w rzeczywistości – film o przełamywaniu uprzedzeń, którego fabuła umieszczona została w Rosji pierwszej połowy wieku dziewiętnastego. Choć czas akcji ma tutaj akurat znaczenie drugorzędne. Nikołaj Dostal, kręcąc „Mnicha i demona”, stworzył bowiem dzieło uniwersalne, które można odczytać jako deklarację humanizmu reżysera.

Nikołaj Dostal
‹Mnich i demon›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMnich i demon
Tytuł oryginalnyМонах и бес
ReżyseriaNikołaj Dostal
ZdjęciaLewan Kapanadze
Scenariusz
ObsadaTimofiej Tribuncew, Gieorgij Fietisow, Boris Kamorzin, Nikita Tarasow, Siergiej Barkowski, Michaił Milkis, Roman Madianow, Tomas Mockus, Michaił Kryłow, Gieorgij Nazarienko, Władimir Kapustin, Nikołaj Szatochin, Tagir Rachimow, Siergiej Mamajew
MuzykaAleksandr Sokołow
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiJordania, Rosja
Czas trwania109 min
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nikołaj Nikołajewicz Dostal (rocznik 1946) jest synem Rosjanina i Iranki; być może właśnie z tego powodu bliski jest mu ekumenizm, nakazujący odrzucenie jakichkolwiek uprzedzeń – czy to rasowych, czy politycznych. W swoich filmach niejednokrotnie ujmował się za słabszymi i odrzuconymi, za ludźmi ze społecznego marginesu, choć niekoniecznie kryminalistami. Wśród swoich przodków Dostal ma… cara Mikołaja I Romanowa, którego zresztą postanowił – na marginesie głównego nurtu wydarzeń – sportretować w swoim najnowszym obrazie. O rosyjskim reżyserze pisaliśmy już parę lat temu, przy okazji premiery dramatu „Pietia w drodze do Królestwa Niebieskiego” (2009); w Polsce znany jest jeszcze jego serial wojenny – wydany na DVD – „Kompania karna” (2004). Być może kiedyś dotrą nad Wisłę i inne jego seriale historyczne, jak chociażby „Testament Lenina” (2007) czy „Rozłam” (2011). Na razie widzowie warszawskiego festiwalu Sputnik nad Polską mogli obejrzeć tegoroczny film Nikołaja Nikołajewicza – tragikomedię „Mnich i demon”, która swą rosyjską (kinową) premierę miała na początku września.
Wcześniej obraz pokazywany był – w czerwcu tego roku – na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie, gdzie otrzymał nominację do nagrody Złotego „Świętego Jerzego” w kategorii „najlepszy film” (musiał jednak, jak i kilkanaście innych dzieł, uznać wyższość irańskiego dramatu Rezy Mirkarimiego „Córka”). Fabułę „Mnicha i demona” wymyślił wprawdzie sam Dostal, ale na scenariusz przerobił ją jeden z największych specjalistów w tej dziedzinie w Rosji, czyli Jurij Arabow, wieloletni współpracownik legendarnego Aleksandra Sokurowa („Samotny głos człowieka”, „Smutna obojętność”, „Dni zaćmienia”, „Cielec”), który i w czasach nam współczesnych jest nadzwyczaj aktywny („Zwierciadła”, „Klatka”, „Orlean”, „Ochrona”). Głównym bohaterem jest tytułowy mnich, mieszczański syn, Iwan Siemionowicz, którego pewnego dnia opętał, licząc oczywiście na zdobycie jego duszy, diabeł o imieniu Legion. Iwan – prostaczek, ale z tych cwańszych – zawarł z biesem umowę, z której jednak nie ma specjalnej ochoty się wywiązywać. Co irytuje czarta, który co jakiś czas daje wyraz swemu niezadowoleniu, prokurując nieszczęścia. A to spali się pustelnia, w której mieszka zakonnik, a to zapala się na nim sutanna…
Z drugiej strony Iwan i Legion zdają się żyć w absolutnej symbiozie; dzięki pomocy demona mnich wykazuje się niezwykłymi zdolnościami. Kiedy zostaje przygarnięty do nowego monastyru, igumen wydaje mu polecenie uprzątnięcia zapuszczonej studni, co robi w ciągu godziny. Ekspresowo radzi sobie także z praniem i prasowaniem bielizny zakonników. A gdy pewnego dnia do zapomnianego przez Boga i świat klasztoru trafia car Mikołaj I, Iwan używa czartowskich mocy do naprawienia pękniętego resoru w powozie. Wszystko to bardzo nie podoba się igumenowi, który ostatecznie – już po wyjeździe władcy – przenosi niesfornego podwładnego do zaniedbanego skitu pośrodku lasu. Legion szybko zresztą sprawia, że niewygodna pustelnia zmienia się w bardzo przytulny zakątek, co wywołuje jeszcze większe przerażenie przełożonego Iwana. Odrzucony przez ludzi, którzy powinni być mu najbliżsi, mnich ostatecznie ulega – postanawia oddać demonowi swoją duszę, ale pod jednym warunkiem. Że ten zabierze go do… Ziemi Świętej, do Jerozolimy, do Grobu Pańskiego. Prosić o coś takiego czarta – to prawdziwa bezczelność! Ale, jak by nie patrzeć, wreszcie pojawia się szansa na zwieńczenie sukcesem wieloletnich starań diabła. Druga taka okazja może mu się już nie przytrafić. Jak się wkrótce okazuje, ta wyprawa odmieni już na zawsze ich obu.
Film Dostala to dzieło bardzo przekorne, dotykające spraw niezwykle poważnych, ale mówiące o nich w lekko żartobliwym tonie, bez napinania się, ale także bez schlebiającego niższym gustom trywializowania. Ma postać ni to bajki, ni to filozoficznej przypowieści w oświeceniowym duchu Denisa Diderota. Z przymrużeniem oka portretuje zarówno życie klasztorne, jak i postaci tak zwanych „jurodiwych” (czyli świętych głupców), jakim jawi się opętany przez demona Iwan Siemionowicz. Dostaje się też, choć, przyznajmy, delikatnie, współczesnej Rosji, co najjaskrawiej jest widoczne w czasie monologów cara bądź jego rozmów ze swoim najbardziej zaufanym urzędnikiem, szefem tajnej policji, Aleksandrem von Benckendorffem. Z drugiej strony można widzieć w „Mnichu i demonie” film o dwoistości ludzkiej natury, a jeżeli potraktujemy Iwana jako symbol Rosji (choć wcale nie można mieć pewności, czy to nie nadużycie) – oj, wtedy sprawa staje się dużo poważniejsza. Bo jak wówczas zinterpretować fakt, że Iwan staje się potężny i zdolny czynić „cuda” tylko wtedy, gdy w jego wnętrzu przebywa diabeł?
W rolach tytułowych reżyser „Mnicha i demona” obsadził – odpowiednio – Timofieja Tribuncewa („Gromozeka”, „Solo na saksofonie”, „We mgle”) oraz znanego dotychczas jedynie z seriali Gieorgija Fietisowa. Igumena zagrał Boris Kamorzin („Nauczyciel”, „Lodołamacz”), cara Mikołaja I – Nikita Tarasow („Wyspa”, „Bitwa o Sewastopol”), von Benckendorffa – Siergiej Barkowski („Czerwona rtęć”, „Dyrygent”), natomiast w epizodycznej roli ducha archimandryty pojawił się Roman Madianow („Lewiatan”, „Ślad tygrysa”). Za zdjęcia odpowiadał doświadczony operator Lewan Kapanadze („Pokażę ci Moskwę”, „Czarna Błyskawica”, „Pod przykrywką”), natomiast autorem ścieżki dźwiękowej był Aleksandr Sokołow, który w tej roli stawia dopiero pierwsze kroki. Jako twórca soundtracków zadebiutował zaledwie dwa lata temu i do tej pory nie odniósł jeszcze w tej dziedzinie znaczących sukcesów. „Mnich i demon” też raczej tego nie zmieni.
koniec
25 grudnia 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Kamp Amersfoort
Sebastian Chosiński

24 IX 2023

Uzbecki dramat wojenny „Sto jeden” Hamidułły Hasanowa to opowieść oparta na faktach. Reżyser przedstawia w niej historię wziętych do niewoli latem 1941 roku jeńców wojennych Armii Czerwonej – byli nimi sami Uzbecy – którzy trafili do znajdującego się na terenie Holandii Kamp Amersfoort. Komendant obozu Walter Heinrich otrzymał zadanie przygotowania ich do swoiście pojętej misji specjalnej.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 9. Pionki na szachownicy przeznaczenia vel psychohistorii
Marcin Mroziuk

22 IX 2023

Chociaż z dużym zainteresowaniem obserwujemy, jak konflikt na Terminusie osiąga punkt kulminacyjny, to niestety w jego finałowej scenie otrzymujemy – niemal dosłownie – deus ex machina. Nic dziwnego, że na tym tle zdecydowanie lepiej wypada wątek rozgrywki między Świtem i Zmierzchem, która także wkracza w decydująca fazę.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Gdy ofiarą pada gliniarz…
Sebastian Chosiński

20 IX 2023

W trzy lata po tym jak przeniósł na ekran powieść szwedzkiego prozaika Pera Wahlöö „Morderstwo na 31 piętrze”, estoński reżyser Peeter Urbla zabrał się za ekranizację kolejnego skandynawskiego kryminału. Tym razem padło na dzieło Karla Arnego Bloma, które w wersji filmowej otrzymało tytuł „Błędne koło”.

więcej »

Polecamy

Peregrynacje wyssane z palca

Z filmu wyjęte:

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Gdy w domu brakło kombinerek
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Kamp Amersfoort
— Sebastian Chosiński

Bohaterowie i zdrajcy
— Sebastian Chosiński

I nie opuszczę cię aż do… ostatniej kuli
— Sebastian Chosiński

Dopaść „Piechura”!
— Sebastian Chosiński

Po trupach do celu
— Sebastian Chosiński

Krócej nie musi znaczyć gorzej
— Sebastian Chosiński

Za więziennym murem
— Sebastian Chosiński

…i nie żyli długo i szczęśliwie
— Sebastian Chosiński

W sytuacji bez wyjścia
— Sebastian Chosiński

Uważaj, co piszesz i myślisz!
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Non omnis moriar: Artysta o wielu twarzach
— Sebastian Chosiński

Utopijna opowieść weselna
— Sebastian Chosiński

PRL w kryminale: Polska Ludowa oczyma reportażysty
— Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Moment, którego nie da się zapomnieć
— Sebastian Chosiński

Klasyka kina radzieckiego: Gdy ofiarą pada gliniarz…
— Sebastian Chosiński

Grać obrazami, malować dźwiękami
— Sebastian Chosiński

Lamentacje nad losem ojców i synów
— Sebastian Chosiński

„Kobra” i inne zbrodnie: Stirlitz versus Hans Kloss
— Sebastian Chosiński

Non omnis moriar: W cieniu historycznego browaru
— Sebastian Chosiński

Wrzesień 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.