Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Pete Docter, Ronaldo Del Carmen
‹W głowie się nie mieści›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
90,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułW głowie się nie mieści
Tytuł oryginalnyInside Out
Dystrybutor Disney
Data premiery1 lipca 2015
ReżyseriaPete Docter, Ronaldo Del Carmen
Scenariusz
ObsadaDiane Lane, Amy Poehler, Kyle MacLachlan, Mindy Kaling, Bill Hader, Phyllis Smith, Lori Alan, Lewis Black
MuzykaMichael Giacchino
Rok produkcji2015
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania94 min
Gatunekanimacja, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

A gdyby uczucia miały uczucia?
[Pete Docter, Ronaldo Del Carmen „W głowie się nie mieści” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„W głowie się nie mieści” to kolejna rewelacyjna animacja Pixara, z której dowiemy się między innymi, skąd się biorą dziwaczne sny i dlaczego nastolatki czasem miewają niezrozumiałe napady złości.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

A gdyby uczucia miały uczucia?
[Pete Docter, Ronaldo Del Carmen „W głowie się nie mieści” - recenzja]

„W głowie się nie mieści” to kolejna rewelacyjna animacja Pixara, z której dowiemy się między innymi, skąd się biorą dziwaczne sny i dlaczego nastolatki czasem miewają niezrozumiałe napady złości.

Pete Docter, Ronaldo Del Carmen
‹W głowie się nie mieści›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
90,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułW głowie się nie mieści
Tytuł oryginalnyInside Out
Dystrybutor Disney
Data premiery1 lipca 2015
ReżyseriaPete Docter, Ronaldo Del Carmen
Scenariusz
ObsadaDiane Lane, Amy Poehler, Kyle MacLachlan, Mindy Kaling, Bill Hader, Phyllis Smith, Lori Alan, Lewis Black
MuzykaMichael Giacchino
Rok produkcji2015
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania94 min
Gatunekanimacja, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Riley to jedenastoletnia miłośniczka hokeja, która właśnie przeprowadziła się z rodzicami z Minnesoty do San Francisco. Musiała zostawić szkolne przyjaciółki, a domek z ogrodem zmienić na szeregowiec w niemiłej, wąskiej uliczce. Na dodatek pierwszy dzień w szkole zaczął się kompromitacją. A potem szło coraz gorzej, bo Radość została wessana do Pamięci Długotrwałej i musi jak najszybciej znaleźć drogę z powrotem do Centrali, zanim zniszczeniu ulegną wszystkie Wyspy Osobowości…
Brzmi dziwnie? To dlatego, że Riley tak naprawdę nie jest główną bohaterką filmu. Rola pierwszoplanowa należy do Radości, której towarzyszą personifikacje pozostałych emocji: Smutek, Gniew, Strach i Odraza. Zamieszkują one fantazyjną przestrzeń połączoną z mózgiem Riley i za pomocą panelu sterowania mają wpływ na jej zachowanie. Mogą także przywoływać wspomnienia czy podpowiadać pomysły – tu brawa dla twórców za wykorzystanie klasycznego motywu z żarówką ze starych kreskówek.
Wspomnienia to kule o kolorze związanym z daną emocją. Te najważniejsze stanowią fundament osobowości dziewczynki i trzymane są w Centrali, pozostałe trafiają na półki w labiryncie Pamięci Długotrwałej, zaś mniej istotne z czasem bywają zrzucane do przepaści i tam rozwiewają się w pył. Wszystkie te wizualizacje są efektowne i pomysłowe – na przykład czy wiecie, czemu czasem przyczepi się do nas idiotyczna melodyjka i denerwująco dźwięczy w uszach? Otóż jest to kawał zrobiony przez znudzonych pracowników Pamięci. A dlaczego w pozornie realistycznym śnie nagle zjawiają się absurdalne elementy? Tego też się dowiemy.
We „W głowie się nie mieści” nie ma – co rzadkie w animacjach zachodnich – żadnego wroga, którego plany trzeba pokrzyżować. Wszystkie postaci są sympatyczne, niezależnie od tego, czy reprezentują uczucia pozytywne czy negatywne. Film usiłuje nas przekonać, że w odpowiednich proporcjach wszystkie z nich są niezbędne. Gniew, Strach i Odraza tak samo troszczą się o dobrostan Riley, jak ich samozwańcza szefowa Radość. Po prostu każde z nich robi to w miarę swoich możliwości.
Dla dorosłego widza „W głowie się nie mieści” to w dużej mierze nostalgiczny film o utracie. Na naszych oczach niszczone są krainy dziecięcej wyobraźni Riley, przedszkolne zabawy i momenty szczęścia ulatują bezpowrotnie, a niektóre radosne wspomnienia mogą nieoczekiwanie sprawić ból… W finale widzimy, że jednym z przejawów rozwoju osobowości jest to, że jednobarwne dotąd kule wspomnień stają się „łaciate”, gdyż dane zdarzenie może wiązać się z więcej niż jednym uczuciem. Dla dziecka, zależnie od wieku, będzie to albo wesoła kreskówka o zwariowanych perypetiach śmiesznych ludków, albo film przygodowo-obyczajowy mogący dać temat do przemyśleń czy rozmów (o ile jest z kim). Nie ma tan scen mogących wystraszyć maluchy, za to uprzedzam, że jedna z postaci dosłownie oddaje życie za sprawę – i jest to pokazane w sposób rozdzierający. Warto za to zostać przez chwilę w trakcie pokazywania napisów końcowych, bo mamy wtedy okazję zajrzeć do głów postaci epizodycznych, a nawet zwierząt.
koniec
29 lipca 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 4. Sprawa się rypła
Marcin Mroziuk

2 VI 2023

Cóż z tego, że agenci z Slough House nie mają żadnego związku z niepowodzeniem operacji zaplanowanej przez Dianę Taverner, skoro idealnie nadają się na kozłów ofiarnych. Doskonale zdaje sobie z tego sprawę Jackson Lamb, który nie ma zamiaru poddać się bez walki.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Nocą, w drodze nad Bałtyk
Sebastian Chosiński

31 V 2023

Zmarły w styczniu tego roku żydowski prozaik Grigorij Kanowicz był nie tylko autorem nadzwyczaj interesujących powieści o tematyce żydowskiej, ale także cenionym scenarzystą filmowym, którego teksty przenosili na ekran reżyserzy litewscy, łotewscy i estońscy. „Długa podróż nad morze” Algirdasa Araminasa to skromny, ale przejmujący współczesny obraz obyczajowy, w którego centrum pozostaje stara kołchoźnica jadąca na spotkanie z synem.

więcej »

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 3. Haki i wtyczki
Marcin Mroziuk

29 V 2023

Oczywiste jest, że służby specjalne często nie grają czysto, ale coraz więcej wskazuje, że tajna operacja, którą zaplanowała Diana Taverner, jest nie tylko nieetyczna, ale także łączy się z nadmiernym ryzykiem, a konsekwencje mogą ponieść wplątani w nią wbrew swej woli agenci z Slough House.

więcej »

Polecamy

Indianie też nie mieli się czego wstydzić

Z filmu wyjęte:

Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Po rozum do głowy
— Michał Kubalski

Tegoż twórcy

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (9)
— Jakub Gałka

Genialne 10 minut, a potem bardzo dobrze
— Konrad Wągrowski

Niech żyje śmiech
— Eryk Remiezowicz

Tegoż autora

Skażona utopia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Niejednoznaczny kot
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Harry Potter? Narnia? Mozart!
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Łowcy łowców potworów
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Mogiła i Pozgonny na tropie
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Lutnią w łeb, albo magia, miecz i rodzina
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

700 twarzy Greya, czyli Lublin się nie poddaje
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Coperdzikon
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Oko podarowane przez wilka
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Dżungla w browarze i burza w bramie…
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.