Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Christoffer Boe
‹Seks, narkotyki i podatki›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSeks, narkotyki i podatki
Tytuł oryginalnySpies & Glistrup
Dystrybutor Aurora Films
Data premiery9 maja 2014
ReżyseriaChristoffer Boe
ZdjęciaManuel Alberto Claro
Scenariusz
ObsadaPilou Asbæk, Nicolas Bro, Jesper Christensen, Jacob Højlev Jørgensen, Kasper Leisner, Trine Pallesen, Fie Aarestrup, Anna Agerbak
MuzykaJonas Struck
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiDania
Czas trwania110 min
WWW
Gatunekbiograficzny, dramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Duńska wojna podatkowa
[Christoffer Boe „Seks, narkotyki i podatki” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Chociaż polski tytuł tego duńskiego filmu nijak ma się do oryginalnego, idealnie oddaje tematykę dzieła Christophera Boe. „Seks, narkotyki i podatki” to historia dwóch mężczyzn, którzy w latach 60. i 70. XX wieku, korzystając z możliwości, jakie daje wolny rynek, zdecydowali się zrobić karierę i zbić wielki majątek. Zawiodło ich to w dwie różne strony. Scenariusz oparty został na faktach. A może i nie…

Sebastian Chosiński

Duńska wojna podatkowa
[Christoffer Boe „Seks, narkotyki i podatki” - recenzja]

Chociaż polski tytuł tego duńskiego filmu nijak ma się do oryginalnego, idealnie oddaje tematykę dzieła Christophera Boe. „Seks, narkotyki i podatki” to historia dwóch mężczyzn, którzy w latach 60. i 70. XX wieku, korzystając z możliwości, jakie daje wolny rynek, zdecydowali się zrobić karierę i zbić wielki majątek. Zawiodło ich to w dwie różne strony. Scenariusz oparty został na faktach. A może i nie…

Christoffer Boe
‹Seks, narkotyki i podatki›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSeks, narkotyki i podatki
Tytuł oryginalnySpies & Glistrup
Dystrybutor Aurora Films
Data premiery9 maja 2014
ReżyseriaChristoffer Boe
ZdjęciaManuel Alberto Claro
Scenariusz
ObsadaPilou Asbæk, Nicolas Bro, Jesper Christensen, Jacob Højlev Jørgensen, Kasper Leisner, Trine Pallesen, Fie Aarestrup, Anna Agerbak
MuzykaJonas Struck
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiDania
Czas trwania110 min
WWW
Gatunekbiograficzny, dramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Takie tłumaczenia oryginalnych tytułów zazwyczaj wzbudzają irytację purystów. Problem jednak w tym, że gdyby obraz Christophera Boe trafił na polskie ekrany jako „Spies & Glistrup”, zapewne poległby z kretesem. Bo po co wybrać się do kina na film, którego tytułu nie jest się nawet w stanie poprawnie wymówić? Który, choć kojarzy się ze „szpiegami”, nie ma nic wspólnego z sensacją? Można więc zrozumieć dystrybutorów, którzy woleli posłużyć się translacją wersji przyjętej we wszystkich pozostałych, poza Danią, krajach (ba! nawet w sąsiedniej, bardzo przecież bliskiej kulturowo i językowo Szwecji). „Seks, narkotyki i podatki” to szósta pełnometrażowa produkcja Boe (rocznik 1974), który zadebiutował przed jedenastu laty dramatem psychologicznym „Rekonstrukcja” (jedną z głównych ról zagrał w nim Krister Henriksson, jeszcze przed wcieleniem się w postać komisarza Kurta Wallandera). Później były kolejne: dramat science fiction „Allegro” (2005), autotematyczny horror „Offscreen” (2006) oraz thrillery „Wszystko będzie dobrze” (2010) i „Bestia” (2011). Poza osobą reżysera wspólnym ich mianownikiem był także pojawiający się we wszystkich wspomnianych dziełach aktor Nicolas Bro. Nie mogło więc zabraknąć go również w „Seksie…”, w którym wcielił się w enigmatycznego – przynajmniej dla polskich widzów – pana Glistrupa.
Mogens Glistrup istniał naprawdę. Karierę zaczynał jako prawnik specjalizujący się w prawie podatkowym; później został politykiem, w 1972 roku stworzył od podstaw Partię Postępu, z której ramienia przez kilkanaście lat zasiadał w duńskim parlamencie. Głosił poglądy, delikatnie mówiąc, kontrowersyjne – dość powiedzieć, że przeciwnicy polityczni oskarżali go zarówno o anarchizm (domagał się między nimi likwidacji Ministerstwa Obrony i Ministerstwa Spraw Zagranicznych), jak i rasizm (w latach 90. ubiegłego wieku rozpoczął prywatną krucjatę przeciwko islamistom w Danii). Trafił nawet do więzienia, następnie popadł w szaleństwo. Zmarł w 2008 roku, w wieku osiemdziesięciu dwóch lat. Kim natomiast jest pan Spies? Simon Spies? To psycholog z wykształcenia, przez wiele lat najbliższy przyjaciel Glistrupa; przedsiębiorca w branży turystycznej i lotniczej, który dorobił się fortuny, organizując w latach 60. tanie loty na Majorkę. Ten sukces nie byłby możliwy bez wsparcia i doradztwa Mogensa Glistrupa, który de facto kierował rozwijającym się z każdym rokiem przedsiębiorstwem Spiesa. Korzystał przy tym z wielu luk prawnych, boleśnie obnażając niedostatki duńskiego systemu fiskalnego. Za co zresztą zapłacił ostatecznie wysoką cenę.
Film Christophera Boe jest bardzo specyficznym dramatem biograficznym, w którym reżyser i scenarzysta w jednym (choć w pisaniu scenariusza pomógł mu jeszcze debiutujący w tej roli prozaik i publicysta Simon Pasternak) postanowił opowiedzieć paralelnie historię obu tych niezwykle barwnych postaci, które odcisnęły bardzo silne piętno na społeczeństwie duńskim lat 60. i 70. W wyobraźni autorów trudno byłoby o bohaterów bardziej się od siebie różniących niż Simon Spies i Mogens Glistrup. Pierwszy jest prawdziwym królem życia, który doskonale wie, jak wydawać lekko zarobione pieniądze. Który nie odmawia sobie żadnych doczesnych przyjemności – od kobiet, poprzez alkohol i narkotyki, aż po poszukiwanie szczęścia i duchowej wolności w różnych sektach. Drugi – niski i korpulentny, w szkole będący zapewne pośmiewiskiem wśród kolegów – widzi w Spiesie swoją jedyną nadzieję; imponuje mu, że ktoś taki chce się z nim przyjaźnić, że go zwyczajnie potrzebuje. Dlatego oddaje Simonowi na usługi swój nieprzeciętny talent, doprowadza najpierw do bankructwa, a następnie przejęcia przez Spies Rejser firmy lotniczej Flying Enterprise, co staje się zaczątkiem tworzenia potęgi finansowej przyjaciela. W czasie gdy ten bawi się na całego, Mogens ślęczy nad księgami rachunkowymi i myśli tylko o tym, jak unikać płacenia podatków…
…aż wreszcie przychodzi mu do głowy myśl, aby wyjść z cienia Simona Spiesa i swoimi pomysłami na walkę z systemem fiskalnym obdarować wszystkich Duńczyków. Co oczywiście nie podoba się rządowi Jego i Jej Królewskiej Mości (bo jest to akurat moment, kiedy umiera król Fryderyk IX, a władzę przejmuje jego córka, szczęśliwie panująca po dziś dzień, Małgorzata II). Władze chcą zniszczyć Glistrupa, ale zdają sobie sprawę, że będzie to bardzo trudne tak długo, jak długo będzie stał za nim niezwykle wpływowy i popularny w społeczeństwie Spies. Zaczyna się więc podstępna gra, mająca na celu wbicie klina pomiędzy przyjaciół. Kręcąc „Seks, narkotyki i podatki”, Christopher Boe nie mógł liczyć – przynajmniej w ojczyźnie – na żadne zaskoczenie fabularne; starsze pokolenie Duńczyków zbyt dobrze pamięta obie postaci (mimo że od śmierci Spiesa minęło w kwietniu tego roku równo trzydzieści lat). Reżyser postawił więc na coś innego – wyeksponowanie wątków obyczajowych, jak najbardziej realistyczne odzwierciedlenie klimatu epoki, tych szalonych lat, kiedy w Danii za korzystanie z usług prostytutek bądź zażywanie narkotyków można było spotkać się ze społecznym ostracyzmem. W sposób tragikomiczny podjął bardzo ważny temat społeczny – pokazał moment, w którym zaczęła się zmieniać mentalność Skandynawów (bo w równym stopniu dotyczy to także Szwedów), w którym weszli na drogę prowadzącą do powstania społeczeństwa duńskiego, jakie znamy dzisiaj.
Aktorsko film jest majstersztykiem. Nicolas Bro w roli Glistrupa jest kapitalny – odpowiednio nijaki, a jednocześnie na tyle silny wewnętrznie, by rzucić wyzwanie całemu systemowi. Ale też aktor ten to jedna z największych gwiazd współczesnego kina skandynawskiego, mający na koncie role w tak ważnych w ostatniej dekadzie obrazach, jak „Jabłka Adama” (2005), „Zakochani widzą słonie” (2005) i „Braterstwo” (2010). Wcielający się w Spiesa, młodszy od Bro o dekadę, Pilou Asbæk („Rodzina”, „Porwanie”, serial „Rząd”) w niczym mu nie ustępuje. Ba! biorąc pod uwagę jego dotychczasowe kreacje, by „podarować” swą twarz słynnemu przedsiębiorcy, musiał całkowicie zmienić dotychczasowy image przystojniaka epoki smartfonów – inaczej się porusza, mówi innym (mocno skrzeczącym) głosem, a i charakteryzacja sprawia, że w pierwszych minutach trudno go w ogóle rozpoznać. Trzecim wielkim w obsadzie jest Jesper Christensen jako polujący na Glistrupa adwokat Dommer Bergsøe, znany z filmów Larsa von Triera oraz dwóch nowych – czytaj: z Danielem Craigiem – produkcji bondowskich (w których zagrał Mister White’a).
W przywołaniu na ekranie klimatu sprzed lat pomagają również wydatnie zdjęcia oraz ścieżka dźwiękowa, obfitująca we wpadające w ucho przeboje, choć wcale nie te najbardziej oczywiste, z epoki. Świetną robotę wykonał zwłaszcza pochodzący z Chile, ale od lat mieszkający w Danii, operator Manuel Alberto Claro, który pracował z Christopherem Boe przy wszystkich jego filmach, ostatnio natomiast nawiązał owocną kooperację z von Trierem („Melancholia”, „Nimfomanka”). Zastosowanie odpowiednich obiektywów i oświetlenie planu sprawia, że oglądając „Seks…”, odnosimy wrażenie, jakbyśmy przypominali sobie nieco zakurzone fotografie ze starego rodzinnego albumu. Jedyne, co może w filmie przeszkadzać, to brak odpowiednio mocnego akcentu finałowego, zderzenia dwóch postaw, silnie zaakcentowanego konfliktu, do którego przecież doszło, a który nieco się rozmył. Oczywiście, autorzy mogą taki argument zbić bardzo łatwo, chociażby stwierdzeniem, że nic takiego w rzeczywistości nie miało miejsca. Po co więc tworzyć fikcję? Ale skoro sami sugerują, że scenariusz został oparty na faktach, a może i nie? – to chyba podobny zabieg nie byłby karalnym nadużyciem.
koniec
9 maja 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Basmacz zły i basmacz dobry
Sebastian Chosiński

29 III 2023

W drugim odcinku nakręconego w drugiej połowie lat 70. ubiegłego wieku miniserialu historyczno-rewolucyjnego Uczkuna Nazarowa „Było to w Kokandzie” akcja zagęszcza się. Z jednej strony do walki o miasto przystępują fundamentalistyczni basmacze, z drugiej – bronią go oddziały bolszewickie. Zaskakująco bierną postawę zachowują natomiast przedstawiciele Autonomii Turkiestańskiej, którzy, jak można było wnioskować z treści poprzedniej części, znajdowali się w najlepszym położeniu.

więcej »

Sprawa prywatna: Odc. 8. Mroczne echo przeszłości
Marcin Mroziuk

27 III 2023

Po tym, jak wychodzi na jaw, że zabójca fleur-de-lis pierwszą kobietę zabił przed trzydziestu laty w Ourense, oczywiście konieczne jest podążenie przez Marinę tym nowym tropem. Co istotne, w odcinku tym nie tylko poznajemy rozwiązanie tej zagadki kryminalnej, ale możemy też liczyć na sporo emocji w związku z działaniami głównej bohaterki.

więcej »

East Side Story: Ból fantomowy
Sebastian Chosiński

26 III 2023

To, jak do tej pory, jedyny taki film w dorobku Akana Satajewa – współczesny thriller psychologiczny, któremu blisko do inspiracji dokonaniami Kanadyjczyka Denisa Villeneuve’a. „Samotna” (względnie „Ona”) to historia kobiety, która próbuje poradzić sobie z traumą. A wszystko to sfilmowane zostało w futurystycznie wyglądającym centrum Astany.

więcej »

Polecamy

Pieczęć średniego zapieczętowania

Z filmu wyjęte:

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz

Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz

Dama w podróży
— Jarosław Loretz

Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz

Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz

Dymek w lesie
— Jarosław Loretz

Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz

Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Krótko o filmach: Opiekuńczość po skandynawsku
— Sebastian Chosiński

Bóg umarł, państwo zawiodło
— Konrad Wągrowski

27 WFF: Dzień trzeci
— Jarosław Loretz, Patrycja Rojek, Zuzanna Witulska

Powieść jak na dłoni
— Arkadiusz Kaczanowski

Tegoż autora

Duchy starego pałacu
— Sebastian Chosiński

Demony i halucynogenne grzybki
— Sebastian Chosiński

Pieśni o zmartwychwstaniu
— Sebastian Chosiński

Szczęśliwi ludzie z wyspy Fionii
— Sebastian Chosiński

Opowieści liryczne, historie codzienne…
— Sebastian Chosiński

Do szpiku kości
— Sebastian Chosiński

Uduchowieni młodzi ludzie
— Sebastian Chosiński

Wyrwać się z kokonu
— Sebastian Chosiński

Artystyczne oblicze internacjonalizmu
— Sebastian Chosiński

Romantycy muzyki jazzowej
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.