Z filmu wyjęte: Ten człowiek jeszcze oddycha!Oglądanie niektórych filmów i czerpanie z nich wiedzy praktycznej może nieść za sobą poważne konsekwencje natury zdrowotnej. Ze śmiercią włącznie.
Jarosław LoretzZ filmu wyjęte: Ten człowiek jeszcze oddycha!Oglądanie niektórych filmów i czerpanie z nich wiedzy praktycznej może nieść za sobą poważne konsekwencje natury zdrowotnej. Ze śmiercią włącznie. Jak zapowiadałem w poprzednim odcinku, dziś kolejny kadr z filmu „Our Man Flint”, czyli „Flint – nasz człowiek”. Ten ciekawszy. Znacznie ciekawszy. Otóż na dzisiejszym kadrze widać sytuację z rodzaju dynamicznych. W pokoju archiwum leży na podłodze dwóch umundurowanych gierojów, znokautowanych chwilę wcześniej przez dwóch innych, którzy podszyli się pod strażników tajnej wojskowej bazy. Jak impostorom udało się dotrzeć do wnętrza bazy bez wzbudzania czyichkolwiek podejrzeń? No weszli i już, nie ma co drążyć tematu. Flint jednak natychmiast ich rozpoznał, wyeliminował (definitywnie) i równie szybko znalazł tych dwóch oryginalnych, z których jeden był już zimny. Drugi jednak dawał oznaki życia, więc Flint (na zdjęciu kuca) bez chwili zastanowienia… wykręcił żarówkę z wiszącej lampy, kazał swojemu szefowi włożyć palce w gwint (tak właśnie!), po czym mocno schwycił jego dłoń i położył rękę na klatce piersiowej żołnierza. No wiecie – defibrylacja i te sprawy. Aktorzy chyba jednak nigdy nie byli kopnięci prądem (o scenarzyście nawet nie wspomnę), więc markują jakieś niemrawe ni to podrygi, ni to wstrząśnięcia, a i to w miarę zauważalne jedynie w przypadku szefa Flinta. Bo sam Flint to twardziel nad twardziele i wiadomo, że prąd go nie tyka. Jak elektryka. I Chucka Norrisa. Scena jest wybitnie beznadziejna i tym bardziej absurdalna, że świadkujący zjawisku trzej mężczyźni traktują zajście jako zupełnie normalną procedurę przywracania pulsu u będącego na krawędzi śmierci człowieka. Co ciekawe, reszta filmu nie jest aż tak jawnie oderwana od rzeczywistości, choć sceny medytacji Flinta czy porwania dokonanego za pomocą wielkiego sejfu wmontowanego w… przyczepkę campingową też są niczego sobie. Ba! Budyneczek, w którym stała przyczepka, po jej wyciągnięciu chowa się w zwykłą uliczną jezdnię, więc nie w kij dmuchał! Ponieważ został mi jeszcze jeden kadr, już nie tak atrakcyjny jak ten dzisiejszy, ostatnie zdanie czy dwa o filmie przesunę na następny tydzień… ![]() 13 marca 2023 |
Powoli zbliżają się wakacje – co ciekawego warto spakować do waszych pleckaów i walizek?
więcej »Jako że niezmiennie obserwuję z zainteresowaniem wszystko, co dzieje się w świecie kultury, a zwłaszcza filmu, nie mogłam nie zauważyć postępującego trendu, który polega na oskarżaniu filmów i seriali o to, że są coraz bardziej woke (tzn. świadome nierówności społecznych i nakierowane na próby ich niwelowania poprzez odpowiedni przekaz kulturowy).
więcej »Joe Alex to legenda polskiego kryminału, choć akurat akcja wydawanych pod tym pseudonimem powieści Macieja Słomczyńskiego nie rozgrywa się nad Wisłą. Nie stało to jednak wcale na przeszkodzie w przenoszeniu ich na scenę Teatru Sensacji, w czym przodował głównie Józef Słotwiński. To on był autorem dwóch wersji „Samolotu do Londynu” – spektaklu, który w wersji książkowej nosił tytuł „Piekło jest we mnie”.
więcej »Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz
Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz
Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz
Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz
Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz
Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz
Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz
Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz
Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz
Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz
Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz
Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz
Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz
Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz
Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz
Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz
Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz
Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz
Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz
Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz
Niedożywiony szkielet
— Jarosław Loretz
Puchatek: Żenada i wstyd
— Jarosław Loretz
Klasyka na pół gwizdka
— Jarosław Loretz
Książki, wszędzie książki, rzekł wół do wieśniaka
— Jarosław Loretz
I robotom bywa smutno
— Jarosław Loretz
Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (4/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (3/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (2/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (1/4)
— Jarosław Loretz