Minęło kilka miesięcy od chwalebnego zdobycia Taorminy. Maniakes wydał rozkaz oddziałom Haralda, żeby czekały na jego armię w Katanii. Lecz bezczynność sprawia, że żołnierze stają się nerwowi, a zaufanie, jakim darzyli Tankreda, powoli maleje. Obecnie nie jawi się on jako przebiegły i wojowniczy mąż, tylko ogarnięty melancholią łagodny człowiek, który przyjmuje rozkazy. Mimo to Maniakes widzi w nim godnego przeciwnika i zamierza nim się posłużyć, żeby odzyskać swoje złoto. A żeby to zrobić wszystkie chwyty są dozwolone, bo w końcu dzisiejsi sojusznicy są jutrzejszymi wrogami...

Znów zaczyna wzbierać gniew!